Filmy przemoc, burżuazja

W 1890 roku, ojciec Adolf Daens (Jan Decleir) idzie do Aalst, miasta włókienniczego, gdzie pracują dzieci, płace i warunki pracy są straszne, biedni nie ma prawa głosu, a Kościół popiera drobnomieszczaństwo w ucisku robotników. Pisze kilka kolumn do gazety katolickiej, po nich potężnie zawrzało. Zostaje wydalony z partii katolickiej, więc wstępuje do chadeków i zostaje wybrany do Parlamentu Europejskiego. Rzym karci go, musi wybrać pomiędzy dwoma powołaniami, zostać dalej kapłanem, albo być przywódcą pracowników.

Małżeństwo Catherine i Georges Lelievre należą do najzamożniejszych i powszechnie szanowanych rodzin w okolicy. Mieszkają razem z kilkunastoletnim Gillesem w położonej na uboczu ogromnej posiadłości. Częstym gościem w ich domu jest Melinda, córka z pierwszego małżeństwa Georges'a. Lelievre od dawna poszukują odpowiedniej służącej. Zgłasza się Sophie: piękna, sympatyczna, obowiązkowa i cicha, wyśmienita kucharka, nie narzuca się domownikom - wydaje się idealna do tej roli. Niestety ukrywa przed chlebodawcami, że jest analfabetką. Wkrótce gospodarze wyjeżdżają na urlop i służąca zostaje sama w domu...

Rok 1973, Chile. Za rządów Salvadora Allende dyrektor prywatnej anglojęzycznej szkoły dla chłopców przyjmuje grupę biednych dzieci. Od samego początku pomiędzy nowymi uczniami, a dziećmi bogaczy, panuje niechęć i niezrozumienie. Wyjątkiem są fajtłapowaty Gonzalo i pewny siebie Pedro Machuca. Chłopcy, na przekór kolegom i panującej w szkole atmosferze, nawiązują niezwykłą przyjaźń. Gonzalo, wrażliwy i delikatny 11-latek, pochodzi z bogatej, ale niezbyt szczęśliwej rodziny. Machuca, dziecko slumsów, trafia do ekskluzywnej szkoły dzięki stypendium, jakie ufundował jej dyrektor – energiczny ksiądz o lewicowo-socjalistycznych poglądach. Dzięki nowemu przyjacielowi Gonzalo po raz pierwszy trafia do biednych dzielnic miasta, gdzie poznaje Chile, z którego istnienia nie zdawał sobie sprawy. Ulega dziwnej fascynacji brutalnością slumsów, gdzie poznaje również smak pierwszej i zakazanej miłości; zakochuje się w Silvanie, sąsiadce przyjaciela, zaangażowanej społecznie, twardej i odważnej dziewczynie. Silvana staje się współtowarzyszką ich przygód, razem tworzą romantyczny trójkąt, prowadząc pierwsze miłosne igraszki. Trójka przyjaciół pomaga także ojcu Silvany wykorzystać sytuację polityczną w celach zarobkowych: sprzedają flagi demonstrantom różnych przekonań. Machuca,który po raz pierwszy trafia do bogatego domu, nie może nacieszyć się rowerem, adidasami i zabawkami, które dawno już znudziły Gonzalo. Przyjaźń rozwija się aż do momentu, w którym kraj ogarnia polityczne wrzenie.

Obsesja właścicielki salonu mody, Dominique (Isabelle Huppert), na punkcie Quentina (Vincent Martinez), młodego biseksualnego kanciarza, zaspokaja jej pragnienie fizycznej miłości, ale pozostawia ją podatną emocjonalnie. Zwroty akcji w związku, z brutalną i obelżywą naturą mężczyzny, zmuszają Dominique do pogodzenia konfliktów stworzonych przez jej namiętność. W tym zadaniu Dominique jest wspomagana przez przyjaciół, klientów oraz byłych i obecnych znajomych Quentina.

Młody oszust i jego kumple toczą wojnę z paryskim gangiem.

Pierre (Manuel Blanc) i Lou (Marie Bunel) nie są już razem. Pierre cierpi, musi poślubić inną młodą kobietę, ale oboje poddają się przed drzwiami urzędu stanu cywilnego. Lou przygotowuje krótki film o wystawie w Luwrze, przedstawiający Wenus i Marsa. Pierre i Lou spotykają się pewnego wieczoru, uczęszczają na kurs baletu nowoczesnego. Potem jadą na grób Rilkego. Kłócą się. Pierre spotyka się z przyjaciółmi, a Lou chodzi teraz z Theo, kustoszem muzeum, którym Pierre gardzi. Lou pracuje w domu jako wolontariusz telefoniczny dla organizacji wsparcia dla osób w niekorzystnej sytuacji moralnej. Zakończyła swój krótki film. Jest wyświetlany.