Filmy prywatyzacja

Spojrzenie na globalny kryzys finansowy i amerykańską ekonomię w czasie zamiany odchodzącej prezydentury Busha na nadchodzącą administrację Obamy. Czy zmiana na stanowisku prezydenta USA miała bezpośredni wpływ na ogarniający świat kryzys?

Minister transportu – Bertrand Saint-Jean (Olivier Gourmet znany polskim widzom z filmów Chłopiec na rowerze, Nic do oclenia, Czarna Wenus) budzi się w środku nocy. Dzwoni jego osobista sekretarka. Autobus z dziećmi wpadł do rowu w ośnieżonych Ardenach. Jest kilka śmiertelnych ofiar. Minister nie ma wyjścia, musi jechać na miejsce tragedii, bo tego oczekują od niego wyborcy i media. W świetle kamer współczuje rodzinom ofiar i buduje własny wizerunek medialny. W ten sposób uruchamia szalony wir nieoczekiwanych zdarzeń, które wymagają szybkich i przemyślanych decyzji. Aby przetrwać w skomplikowanym świecie polityki, trzeba działać strategicznie, bez względu na konsekwencje. Trudno jednak zapomnieć o ludzkich dramatach, śmiertelnej tragedii, politycznych walkach i wszechobecnym kryzysie. W obłąkanej plątaninie zdarzeń, w których jedna kolizja następuje po drugiej, minister stara się zachować twarz, obronić własne interesy i pozycję. Pomocne okazują się żelazne nerwy, niezłomność i odporność na stres, jednak to nie wszystko, czego wymaga od niego sytuacja. Do jakich innych poświęceń jest jeszcze zdolny? Jak długo utrzyma się na najwyższym szczeblu w polityce, która pożera lojalność, przyjaźnie, zasady i przekonania?

Osiemdziesięcioletnia Hannah Mendelssohn całe swoje życie poświęciła budowaniu kibucu, w którym mieszka i pracuje do dzisiaj. Postępująca prywatyzacja podupadającej ekonomicznie wspólnoty sprawia, że zaczynają w niej panować nowe porządki. Kiedy Hannah zostaje wysłana na emeryturę, nie akceptuje tego faktu i postanawia pracować dalej. Z dnia na dzień widzi zmiany zachodzące w społeczności, oddalające ją coraz bardziej od socjalistycznego snu, który ją wiele lat temu zrodził. Bohaterka stara się zaakceptować przemijanie ideałów swojej młodości, a także zbliżającą się perspektywę śmierci.

Na skutek liberalizacji prawa pracy, kryzysu finansowego i pandemii 1/3 osób w Unii Europejskiej z klasy średniej stała się tak zwanym prekariatem. Zatrudnieni na śmieciowe umowy żyją w postępującym ubóstwie, w olbrzymiej niepewności, bez perspektyw na przyszłość. Poznajemy codzienne zmagania takich osób: emerytki z Francji, mechanika z Niemiec, emerytki ze Szwecji, studentki z Hiszpanii. Głos zabierają także eksperci (ekonomista, socjolog, geograf) opisujący zjawisko coraz większego rozwarstwienia społecznego i próbujący odnaleźć przyczyny takiego stanu rzeczy.