Filmy seans, atrakcyjność

Buenos Aires, rok 1952. Właściciel kina (Gabriel Kraisman) przerywa seans banalnego, argentyńskiego melodramatu, by ogłosić smutną nowinę: Eva Peron (Madonna) - żona prezydenta Argentyny i duchowa przywódczyni argentyńskiego narodu - nie żyje. Zapłakana publiczność wsłuchuje się w słowa Che (Antonio Banderas (I)), który snuje opowieść o życiu Evity. Mała argentyńska miejscowość, rok 1926. Siedmioletnia Eva Duarte (María Luján Hidalgo), przyszła pani Peron, jako urodzona z nieprawego łoża nie może uczestniczyć w pogrzebie swego ojca. Bardzo to przeżywa, ale w końcu przedziera się przez kordon i całuje zmarłego na pożegnanie...

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.