Filmy Haiti

"Jedzcie, to jest bowiem ciało moje" to dzieło pełne mocnego, ale zarazem lirycznego surrealizmu. Polityczny i alegoryczny pamflet opisuje Haiti, ojczyznę rodziców reżysera. Po tym właśnie kraju prowadzi nas kilkuminutowa majestatyczna scena początkowa. Znad błękitnego oceanu kamera przesuwa się ponad domami na nabrzeżu, ponad slumsami, coraz dalej i dalej w głąb kraju, aż na starą plantację. Quay koncentruje się na dziedzictwie kolonialnym i sprzecznościach, które panują tu od wieków, przede wszystkim na związkach pomiędzy czarnymi i białymi. W wielkim domu oglądamy stylizowane, melancholijne żywe obrazy, wśród nich poetyckie rozmyślania bardzo bladej i schorowanej staruszki, wizytę grupy murzyńskich chłopców u jej córki, oraz tajemniczą przemianę czarnego służącego w albinosa.

Freda (Nehemie Bastien) mieszka z matką i siostrą w popularnej dzielnicy Port-au-Prince. Przetrwają tylko ze swoim małym sklepikiem z jedzeniem ulicznym. Niepewność i przemoc codziennego życia zmuszają ich do robienia wszystkiego, co w ich mocy, aby uciec z tej sytuacji. Na Haiti wszyscy zastanawiają się, czy wyjechać, czy zostać. Freda chce wierzyć w przyszłość swojego kraju.

Cristo Rey to biedna dzielnica Santo Domingo. W tym burzliwym klimacie społecznym i politycznym, Haitańczyków i Dominikanów, mieszkają dwaj pół-bracia Janvier (James Saintil) i Rudy (Yasser Michelén), którzy konkurują o miłość tej samej kobiety, Jocelyn (Akari Endo). Janvier jest pochodzenia haitańskiego i jest zatrudniony przez gang handlarzy narkotyków. Ma mieć oko na Jocelyn, młodszą siostrę El Bacá, potężnego przywódcy gangu. Rudy, którego ojciec jest Dominikaninem, jest chłopakiem Jocelyn. Bracia nie przepadają za sobą.

Haiti w czasie rządów papy Doktora. W latach 60. życie na Haiti nie było łatwym zadaniem, chyba że należałeś do klasy rządzącej, rodziny dyktatora lub przyjaciół rodziny. 8-letnia Sarah (Jennifer Zubar) i jej dwie siostry, są powierzone pod opiekę babci, gdyż ich rodzice uciekają z Haiti podczas wojny domowej. W okresie lat przemocy Sara tworzy własny świat, fantazję i tajemnicę. 30 lat później wspomina lata wojny i człowieka na nabrzeżu, Janviera (Jean-Michel Martial), który terroryzuje dziewczynę i jej dwie siostry, z wściekłością i tyranią.