Polska reżyserka filmowa i teatralna, także scenarzystka filmowa. Urodzona w Warszawie. Absolwentka Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie. W 1971 roku ukończyła praską szkołę filmową (FAMU). Po powrocie do kraju współpracowała z Krzysztofem Zanussim i Andrzejem Wajdą. W latach 70. i 80. pojawiła się na ekranie w kilku rolach drugoplanowych (m.in. w "Przesłuchaniu" Ryszarda Bugajskiego). W połowie lat 70. zaczyna tworzyć własne filmy. Za debiut Aktorzy prowincjonalni na festiwalu w Cannes otrzymała nagrodę FIPRESCI. Nakręciła jeszcze w Polsce, Gorączkę i Kobietę samotną, po czym wyjechała za granicę. Od 1981 pracuje na Zachodzie, początkowo w Niemczech i we Francji, a od lat 90. w Stanach Zjednoczonych. Nakręciła też kilka filmów dokumentalnych i reklamowych. Jej filmy telewizyjne i kinowe były wielokrotnie nagradzane na festiwalach międzynarodowych. Była też dwukrotnie nominowana do Oscara - w 1985 roku w kategorii najlepszy film obcojęzyczny za Gorzkie żniwa oraz w 1991 w kategorii najlepszy scenariusz adaptowany za Europa, Europa. W jej filmach występowała czołówka aktorów polskich i światowych. Współpracowała ze znanymi polskimi kompozytorami: Tomaszem Stańko, Janem Kantym Pawluśkiewiczem, Zbigniewem Preisnerem czy Janem A.P. Kaczmarkiem. Agnieszka Holland zazwyczaj sama pisze scenariusze do swoich filmów. Ponadto stworzyła scenariusze do kilku filmów Wajdy (m.in. Bez znieczulenia, 1978, Danton, 1982, Miłość w Niemczech, 1983 i Korczaka, 1990) oraz współpracowała (była konsultantem scenariusza) przy trylogii Krzysztofa Kieślowskiego Trzy kolory. Kino Agnieszki Holland reprezentuje polską szkołę tzw. kina moralnego niepokoju. Bohaterowie jej filmów często stoją przed trudnymi wyborami. Holland porusza kontrowersyjne wątki związków międzyludzkich, wyobcowania społecznego, nie waha się przedstawiać trudnych kwestii politycznych i religijnych. Obecnie (2008) mieszka we Francji, w Bretanii.