Francuski aktor, scenarzysta i reżyser filmowy i teatralny. Urodził się w Piolenc. Ten bratanek słynnego kierowcy rajdowego Maurice'a Trintignanta (ur. 1917), poświęcił swoje zamiłowanie do samochodowych silników dla szkoły aktorskiej u Charlesa Dullina. W połowie lat 50. zaczął występować na ekranie. Wydawał się idealnym odtwórcą ról ludzi w typie "przeciętnego Francuza": żwawy, o bystrym spojrzeniu zielonych oczu. Taki był w pierwszych swoich filmach, m.in. Gdyby wszyscy ludzie dobrej woli... (Si tous les gars du monde, 1956). Sławę przyniósł mu udział w filmie, króry wylansował Brigitte Bardot – skandalizującym niegdyś, dziś po prostu nudnym melodramacie I Bóg stworzył kobietę (Et Dieu... créa la femme, 1956) Rogera Vadima. Grając później w filmach francuskich i włoskich, wybierając mądrze role, udowodnił wkrótce swój profesjonalizm, inteligencję i wrażliwość. Zapisał się w pamięci widzów dramatycznymi, złożonymi psychologicznie kreacjami z filmów Pojedynek na wyspie (Le Combat dans l'île, 1962), Moja noc u Maud (Ma nuit chez Maud, 1968), Pustynia Tatarów (Il Deserto dei Tartari, 1976), a także w wielkim przeboju Claude Leloucha Kobieta i mężczyzna: to już 20 lat (Un Homme et une femme, 20 ans déja, 1986). Nie dał się skusić perspektywami kariery hollywoodzkiej, wyjątek robiąc dla politycznego dramatu W ogniu/Pod ostrzałem(Under Fire, 1982) z Gene'em Hackmanem, Nickiem Nolte i Joanną Cassidy, którego akcja rozgrywa się w Ameryce Południowej. Za rolę samotnego emerytowanego sędziego zajmującego się podsłuchiwaniem swoich sąsiadów w dramacie psychologicznym Trzy kolory: Czerwony (Three Colors: Red, 1994) Krzysztofa Kieślowskiego otrzymał nominację do nagrody Césara. Był dwukrotnie żonaty: ze Stéphane Audran i Nadine Marquand (1960-1976), z którą ma troje dzieci: dwie córki – Marie (ur. 21 stycznia 1962, zm. 1 sierpnia 2003) i Pauline (zm. 1970) i syna Vincenta (ur. 3 września 1973).