Jeanne Eagels, jedna z najbardziej intrygujących gwiazd późnego kina niemego i wczesnych filmów dźwiękowych, urodziła się jako Amelia Jean Eagles 26 czerwca 1890 r. w Kansas City w stanie Missouri, jako córka Edwarda i Julii Sullivan Eagles. Młoda Jean była częścią ośmioosobowej biednej rodziny, z trzema braćmi i dwiema siostrami. Prawdopodobnie przestała chodzić do szkoły, gdy miała 11 lat. Jako dziewczynka postanowiła zostać aktorką po występie w sztuce Szekspira. Po tym doświadczeniu grała epizodyczne role w lokalnych produkcjach teatralnych. Gdy miała 12 lat, została członkinią wędrownej kompanii aktorskiej braci Dubinsky, występując początkowo jako tancerka, ale ostatecznie przechodząc do ról mówionych. Eagels postanowiła zmienić się w Nowym Jorku, gdzie udała się po rozwodzie i walcząc o awans w zaciętym, konkurencyjnym świecie teatru. Jako brunetka, Eagels zafarbowała włosy na blond i powiedziała, że ​​ma hiszpańskie i irlandzkie pochodzenie, a jej nazwisko pierwotnie brzmiało "Aguilar", co luźno tłumaczy się na angielski jako "orzeł". Zmieniła też pisownię swojego nazwiska z "Eagles" na "Eagels". Rozpoczęła wspinaczkę do gwiazdorstwa Broadwayu, występując jako chórzystka a następnie ugruntowała swoją pozycję w rolach dramatycznych, zdobywając role epizodyczne w sztukach "Jumping Jupiter" i "The Mind the Paint Girl". Następnie zdobyła rolę prostytutki, która zostaje uzdrowicielką w teatrze objazdowym wystawiającym sztukę „Outcast”, wzorując się na gwieździe sztuki, Elsie Ferguson, na przesłuchanie. Wygrała rolę, a także zdobyła świetne recenzje podczas trasy przez Południe. Thanhouser Film Co. obsadziło aktorkę w filmie "Outcast" w 1916 roku, który po premierze nosił tytuł The World and the Woman (1916) . Dziewczyna pracowała w ciągu dnia w filmach, a nocą na scenie. Cierpiąc na zmęczenie i bezsenność, szukała leczenia i prawdopodobnie w tym okresie uzależniła się od narkotyków. Dzięki pomocy przepisanych przez lekarza środków odurzających Jeanne kontynuowała swoją gorączkową podwójną karierę, kręcąc filmy w ciągu dnia i grając na scenie nocą. Rutyna trwała do 1920 roku. Cierpiąc na przewlekłe zapalenie zatok i inne dolegliwości, zeszła na śliską ścieżkę samoleczenia swoich dolegliwości a niefortunna sytuacja pogarszała się z powodu jej zamiłowania do alkoholu. Eagels zebrała świetne recenzje, gdy zagrała z George'em Arlissem w broadwayowskim hicie "The Professor's Love Story" w 1917 roku. Po ich wspólnym triumfie wystąpiła w dwóch kolejnych wspólnych przedsięwzięciach z Arlissem, "Disraeli" i jeszcze bardziej popularnej sztuce "Hamilton". Pierwszym filmem, jaki Eagels nakręcił dla Paramount, był wyprodukowany przez Montę Bella The Letter (1929) , w którym Eagels ponownie spotkała się z W. Somersetem Maughamem . Katharine Cornell odniosła sukces na Broadwayu dzięki sztuce Maughama jako mordercza cudzołożnica, a Eagels dała elektryzujący, legendarny występ w tej roli w filmie. Po tym, jak otrzymała entuzjastyczne recenzje za swój The Letter (1929) , Paramount posłuchał rady Bell i podpisał z nią kontrakt na dwa kolejne filmy, Jealousy (1929) i The Laughing Lady (1929) . Jednak wkrótce po tym, Eagels przygotowywała się do powrotu na Broadway. We wrześniu Eagles przeszła udaną operację w celu leczenia wrzodów na oczach, schorzenia spowodowanego zapaleniem zatok. Dwa tygodnie po operacji, w nocy 3 października 1929 r., gdy Eagels przygotowywała się do wieczornego wyjścia na miasto, zachorowała i została zabrana do prywatnego szpitala przy 5th Avenue. W poczekalni szpitala dostała drgawek i zmarła. W ciągu następnych trzech miesięcy przeprowadzono trzy sekcje zwłok, które doprowadziły do ​​trzech różnych wniosków co do przyczyny jej śmierci, którą w kolejnych raportach z sekcji zwłok przypisywano przedawkowaniu alkoholu, środka uspokajającego hydratu chloralu i heroiny. Wszystkie trzy substancje prawdopodobnie znajdowały się w jej organizmie, gdy zmarła, i zasugerowano, że nieprzytomna Eagels otrzymała środek uspokajający od pierwszego lekarza, który ją leczył, a następnie drugi lekarz, nie wiedząc, że została już uspokojona, nieświadomie podał nieprzytomnej aktorce drugi zastrzyk, powodując w ten sposób przedawkowanie, które ją zabiło. Eagels została pośmiertnie nominowana do Oscara w kategorii :Najlepsza aktorka" w 1929 roku za rolę w filmie "List", jako pierwsza aktorka, która została tak uhonorowana. Przegrała z supergwiazdą Mary Pickford.