Mayo Methot była drobną brunetką, gdy stała się popularną aktorką i piosenkarką na Broadwayu w latach 20. Przeprowadziła się do Hollywood we wczesnych latach 30. (po śmierci swego ojca - kapitana Jacka Methota) i zaczęła współpracę ze studiem Warner Bros. Grała zwykle drugoplanowe, nieprzyjemne postacie w kryminalnych dramatach, jak "Jimmy the Gent" czy "Marked Woman". Na planie tego drugiego poznała swojego przyszłego męża - Humphreya Bogarta. Pobrali się w 1938 roku. Było to już jej trzecie małżeństwo. Pierwsze zawarła w wieku lat 19 z produentem Cosmopolitan Productions o nazwisku Jack La Mond (rozwiedli się w 1927 roku), a drugie niedługo po przyjeździe do Hollywood, w 1930 roku, z Percym T. Morganem, który był współwłaścicielem (razem z bratem Mayo) restauracji Cock n' Bull, dobrze znanej na Sunset Boulevard. Rozwiedli się, gdy poznała Bogarta. Methot i Bogart stali się celebrytami, ale ich małżeństwo nie było łatwe. Oboje dużo pili, a Mayo stała się słynna przez jej brutalne, alkoholowe ekscesy. Para stała się znana jako "Walczący Bogartowie". Podczas II wojny światowej wyjechali do Europy, zabawiać wojsko. Pożyczali broń od oficerów i ciągle w ich pokojach słychać było wystrzały. W końcu armia podziękowała za ich udział. Podczas podróży po Europie, poznali we Włoszech reżysera, Johna Hustona. Razem pili i spita Mayo upierała się, żeby śpiewać, pomimo sprzeciwów obecnych. Występ był tak kiepski, że Huston oparł na tym incydencie scenę w swoim filmie "Key Largo". Claire Trevor zagrała tam pijaną, śpiewającą dziewczynę mafiosa i dostała Oscara. W swojej posiadłości w Hollywood Methot i Bogart odbywali różne bitwy. Podczas jednej Mayo dźgnęła męża nożem w ramię. Podobno groziła mu nawet bronią podczas jednej kolacji z gośćmi. Raz w czasie depresji podcięła sobie żyły. Wszystkie te incydenty były tuszowane przez studio Warner Bros. Kariera Mayo szybko podupadła w wyniku jej picia, a Bogart zostawił ją w 1945 roku dla Lauren Bacall. Po rozwodzie przeniosła się do matki w Oregonie i porzuciła karierę definitywnie. Na początku roku 1950 zmagała się z utrzymaniem siebie i alkoholizmem. Zmarła 9 czerwca 1951 roku w hotelu Multnomah w Oregonie, na przedmieściach Portland. Jej ciało zostało odkryte dopiero po paru dniach. Gdy Bogart usłyszał o tym, kręcąc "African Queen", powiedział: "Co za marnotrawstwo".