Piosenkarka popowa. Urodziła się w Białymstoku. Ma syna Rocha (ur. 1 grudnia 1998 r.). Kayah uzyskała dyplom w klasie fortepianu, u prof. Anny Narkiewicz w 1985 roku. Zaczynała współpracą z reaggowymi zespołami Rastar i Zgoda. Następnie był Tilt ("Mówię ci, że"). W 1988 roku zadebiutowała na Festiwalu Krajów Nadbałtyckich w Karlshamn piosenką "Córeczko", za którą otrzymała nagrodę specjalną festiwalu, a co istotniejsze, rozgłos w kraju. To pozwoliło jej wydać w tym samym roku w Polskich Nagraniach solową płytę zatytułowaną zwyczajnie Kayah. W 1991 roku wydano również angielską wersję tej płyty. Jednak specyficzny klimat panujący wówczas w polskim show biznesie zwolnił jej karierę, dlatego też lata 1988-1994 stanowiły dla Kayah okres wzmożonej pracy u boku innych. Pomysły, doświadczenia i kontakty z tego okresu zaowocowały pierwszym, autorskim albumem, zatytułowanym Kamień, wydanym w listopadzie 1995 roku. Marek Kościkiewicz, właściciel firmy Zic-Zac, postanowił zainwestować w nową gwiazdę. Firma nie szczędziła pieniędzy. Aby zrealizować teledysk do piosenki "Fleciki", Kayah wyjechała do Kalifornii. Płyta została nagrana ze znakomitymi muzykami sesyjnymi, którzy z wyczuciem realizowali pomysły artystki. Piosenkarka zaskoczyła wszystkich. Album przyniósł subtelną, nastrojową muzykę, daleką od tego, co było na listach przebojów. Kamień uznawany jest dziś za jedną z najważniejszych polskich płyt popowych ostatniej dekady. Odniósł jednak, jak na owe czasy, umiarkowany sukces. Choć krytyka piała z zachwytem, płytę sprzedano w nakładzie ponad 60 tysięcy egzemplarzy. Mimo kilku przebojów ("Fleciki", "Santana") propozycja artystki była zbyt trudna i wysublimowana dla szerokiej publiczności. Album nagrodzono m.in. Fryderykiem dla najlepszej wokalistki. Ale w przemyśle rozrywkowym liczy się wymierny sukces. Kayah musiała więc następną płytą osiągnąć status gwiazdy komercyjnej. Inaczej jej kariera znów mogła stanąć pod znakiem zapytania. "Na językach" - pierwsza piosenka z nowej sesji nagraniowej. Kayah połączyła własne ambicje artystyczne z potrzebami rynku. Jej wersja stylistyki disco - oparta na łatwym do wytańczenia schemacie rytmicznym i wpadających w ucho harmoniach, przepełniona była ukochanym przez artystkę soulem. Utwór porwał publiczność i był jedną z najchętniej prezentowanych i słuchanych w radiu piosenek roku 1997.[potrzebne źródło] W ramach kampanii promocyjnej albumu Zebra w dniu premiery krążka artystka w towarzystwie dziennikarzy odwiedziła warszawskie ZOO i objęła opieką zebrę - Kaję. Zdjęcia piosenkarki i pasiastego zwierzęcia obiegły prasę i telewizję. W ciągu kilku dni sprzedano 100 tysięcy egzemplarzy drugiej płyty. Nikt już nie mógł powiedzieć, że Kayah jest tylko "wieczną chórzystką" czy "wieczną pretendentką". Do dziś sprzedano ponad 120 tysięcy kopii Zebry. W 1998 roku artystka uzyskała osiem nominacji w kolejnej edycji Fryderyków i wygrała w czterech: kompozytor roku, autor roku, album roku pop (Zebra) i wokalistka roku. W latach 1995-1998 piosenkarka współpracowała przy innych projektach, nagrywając takie utwory jak: "Budzikom śmierć", "Horyzont", "Flota zjednoczonych sił", "Hit", "Uwierz... to nie ja" czy "Raduj się świecie". W 1998 roku Kayah wzięła udział w kampanii POP i za muzykę napisaną do tej reklamy, dostała nagrody na festiwalach Crack Film, Kreatura i Złote Orły. W tym samym roku prowadziła swój 24-odcinkowy program rozrywkowy To było grane w TVN. Na scenie znów pojawił się Marek Kościkiewicz. Teraz już nie tylko właściciel małego Zic-Zaca, ale szef polskiego przedstawicielstwa wielkiego międzynarodowego koncernu BMG Ariola. To on wpadł na pomysł wspólnego album Kayah i Gorana Bregovića. Piosenkarka początkowo nie była zainteresownaa propozycją. Przygotowywała swój trzeci album i pielęgnowała życie osobiste. Wyszła za mąż za holenderskiego realizatora telewizyjnego Rinke Roojensa i spodziewała się dziecka. W końcu przystąpiono jednak do pracy nad płytą. Wszyscy zainteresowani chcieli, by prace zakończono przed narodzinami dziecka. Nie udało się. Przyjście na świat Rocha 1 grudnia 1998 roku przerwało realizację. Do pracy przystąpiono w dość trudnych warunkach. Kayah co pół godziny musiała wybiegać ze studia, by karmić dziecko. Album Kayah i Bregović ujrzał światło dzienne 12 kwietnia 1999 roku. Poszczególne piosenki, ze "Śpij kochanie, śpij" i "Prawy do lewego" na czele, stały się przebojami głównie dzięki interpretacjom Kayah. Sukces albumu przyniósł pewne kłopoty. Kayah stała się rozchwytywana. Różni ludzie próbowali zbić na niej kapitał.[potrzebne źródło] To właśnie było przyczyną wydania w roku 1999 anglojęzycznej wersji pierwszego zaśpiewanego przez nią albumu. Album Kayah i Bregović okazał się sukcesem komercyjnym - sprzedanych zostało ponad 700 tysięcy egzemplarzy. Potwierdzeniem popularności był wrześniowy koncert Kayah i Bregovića na warszawskim Służewcu, na który przyszło ponad 50 tysięcy osób. W związku z ogromną popularnością albumu w Polsce koncern Bertelsmanna postanowił promować płytę również za granicą. Płyta ukazała się w 11 krajach europejskich (m.in. we Włoszech, Hiszpanii, Francji, Turcji, Grecji, Izraelu, Czechach, Słowenii i Chorwacji). Album otrzymał Fryderyka jako najlepszy w 1999 roku, teledysk "Prawy do lewego" został videoklipem roku, a Kayah dostała Fryderyka '99 w kategorii wokalistka roku. 12 maja 2000 roku ukazała się płyta JakaJaKayah. Po czterech dniach sprzedano 50 tysięcy egzemplarzy. Po 10 dniach płyta stała się płytą miesiąca w 68 stacjach radiowych w Polsce, po 30 dniach stacje radiowe odtworzyły pierwszy singiel "Jaka ja Kayah" 4 tysiące razy. Wystarczyło 10 koncertów "Wielkiej Majówki Radia ZET" z Kayah aby zgromadzić na nich 500 tysięcy osób. Płyta JakajaKayah otrzymała 6 nominacji w edycji Fryderyk 2000. Kayah wygrała Yacha za najlepszą kreację aktorską w teledysku "Jaka ja Kayah". Pod koniec 2000 roku zaśpiewała w duecie z Cesarią Evorą, co zaowocowało wydaniem na początku 2001 roku wspólnego singla pt: "Embarcacao", z teledyskiem autorstwa Jarosława Szody, Bolesława Pawicy i Filipa Kovćina. Klip ten na X Jubileuszowym Festiwalu Yach Film zdobył nagrodę w kategorii najlepsza reżyseria. Piosenka znalazła sie również na polskiej reedycji płyty z 11 maja 2001 roku. Album został wydany również w Kanadzie i dziewięciu krajach europejskich na przełomie 2001/2002. Zawierał dodatkowo m.in. angielskie wersje kilku piosenek. W 2001 roku Kayah została ambasadorem WWF w Polsce. W tym samym roku wraz z Krzysztofem Pszoną zawiązała spółkę producencką. Pierwszym efektem ich pracy było siedem utworów na płycie Ewy Bem Mówię tak, myślę nie. Kayah wzięła w tym okresie udział w różnych projektach muzycznych, współpracując m.in. z Mieczysławem Szcześniakiem, Liroyem, Verą Bilą, |Michałem Żebrowskim i zespołem Blenders. Nagrała również piosenkę "Wiosna przyjdzie i tak" promującą film Przedwiośnie. Kolejne wydawnictwo Kayah zatytułowane "Stereo typ" poprzedzone utworem "Testosteron" wydane zostało 22 sierpnia 2003 roku. Krążek natychmiast osiągnął szczyty list przebojów i status złotej płyty. Teledysk do pierwszego singla został nagrodzony Grand Prix festiwalu Yach Film. Kayah wystąpiła na Sopot Festival 2003. Jesienią tego roku obyła się klubowa trasa koncertowa StereoTour która zgromadziła blisko 15 tysięcy publiczności. Za album Stereo typ Kayah otrzymała siedem nominacji do nagrody Fryderyk 2003. Na początku 2004 roku zaśpiewała polską wersję piosenki autorstwa Phila Collinsa do filmu Disneya Mój brat niedźwiedź. W oryginale wykonywała ją Tina Turner. W czerwcu 2004 roku Kayah zagrała rolę Królowej Śniegu w musicalu Bajlandia - inny wymiar bajki. Płyta z muzyką zawierała kompozycje Andrzeja Smolika, Artura Rojka czy Krzysztofa Pszony. Sama Kayah skomponowała oraz napisała teksty do dwóch śpiewanych przez siebie piosenek: "Jestem zła" i "Życie jest darem". Pod koniec kolejnego roku na potrzeby składanki Święta, święta 3 nagrała Piosenkę o dziewczynce z zapałkami znaną już z Bajlandii, lecz nie w jej wykonaniu. Dochód ze sprzedaży płyty przeznaczony był na wsparcie akcji charytatywnych prowadzonych przez Polską Akcję Humanitarną. Swoje osiągnięcia artystka podsumowała albumem The Best & The Rest z 29 kwietnia 2005 roku, na którym znalazły się zarówno znane utwory, jak i te mniej osłuchane, które były do tej pory częścią innych projektów: składanek, ścieżek dźwiękowych do filmów, albumów innych artystów. Znalazł się tu m.in. utwór "Prócz ciebie, nic, nagrany w duecie z Krzysztofem Kiljańskim, który pierwotnie promował jego płytę ze stycznia 2005 roku. Utwór ten wygrał m.in. Fryderyka w kategorii piosenka roku. Również nagranie "Najpiękniejsi" zaśpiewane z Poluzjantami, mające pierwotnie promować ich album (do którego wydania nie doszło), stało się częścią składanki Kayah. A całe wydawnictwo promował utwór "Jutro rano", który otrzymał trzy nominacje na Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film. W 2006 roku artystka pojawiła się gościnnie w serialu komediowym Niania Jurka Bogajewicza z Agnieszką Dygant i Tomaszem Kotem w rolach głównych. Kayah zagrała samą siebie. Następnie wcieliła się w Marię w komedii kryminalnej Dublerzy Michała Ziębińskiego. Na planie filmu z sensacyjną intrygą z udziałem służb specjalnych i sycylijskiej mafii partnerowali jej Zbigniew Zamachowski, Andrzej Grabowski i Robert Gonera. Na ścieżce dźwiękowej do tego filmu znalazła się piosenka Kayah "Jaka miłość, taka śmierć" (muzyka Maciej Zieliński, słowa Kayah). Natomiast jesienią 2006 roku nagrała utwór "Kochankowie Roku Tygrysa" w wersji polskiej i chińskiej (muzyka Henri Seroka / Henning Westland, słowa Kayah) do filmu o tym samym tytule. Do obu wersji powstał teledysk promujący. W lutym 2007 roku Kayah pojawiła się na trzecim z kolei soundtracku, tym razem do filmu Ryś. Zaśpiewała piosenkę w duecie ze Stanisławem Tymem o tytule "Wszystkie Ryśki to porządne chłopaki" (muzyka Piotr Rubik, słowa Stanisław Tym, aranżacja Kayah / Krzysztof Pszona). 28 listopada 2006 roku w Łodzi odbył się pierwszy w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej koncert z cyklu MTV Unplugged. Gwiazdą wieczoru była Kayah, która w towarzystwie kilku gości wykonała czternaście utworów. Płyta MTV Unplugged, z zapisem tamtego wieczoru, ukazała się 23 marca 2007 roku. Wśród specjalnych gości pojawili się między innymi Anna Maria Jopek, kwartet smyczkowy 4., kubański perkusjonista Ariel Silva Valdes oraz kubańska wokalistka Omniris Casuso Valdes. Jest to pierwszy album wydany przez firmę artystki Kayax. Oprócz płyty CD, ukazało się również DVD będące pierwszym wydawnictwem Kayah na tym nośniku. Album został certyfikowany złotą płytą w lipcu 2007 roku. 2 września 2007 r. Kayah była gospodynią koncertu "Gorączka Sopockiej Nocy", który odbył się trzeciego dnia 44. Sopot Festival 2007. Na początku zaśpiewała wiązankę przebojów ("We Are Family", "I Will Survive" i "Go West"), które potem zabrzmiały na deskach Opery Leśnej w oryginalnych wykonaniach. Następnie zapowiadała każdego z wykonawców, odnosząc się do czasów, kiedy te utwory królowały. Koncert zakończyła swoim recitalem. Zaśpiewała "Jutro rano", "Testosteron" (z udziałem mistrza beatboxu, Chesneya Snowa), "Córeczko" i premierową piosenkę "Uważaj", oraz covery "Let's Groove Tonight" Earth, Wind & Fire, "Psalm stojących w kolejce" Krystyny Prońko i zaśpiewane na bis "Nic nie może wiecznie trwać" Anny Jantar. Wszystkie utwory były zaaranżowane w stylu disco. W czasie recitalu odebrała z rąk Glorii Gaynor Złotego Słowika za całokształt twórczości. Następny krążek piosenkarki zatytułowany Skała powinien ukazać się w 2008 roku.