Takashi Miike urodził się w małym miasteczku Yao na przedmieściach Osaki. Dorastając fascynował się motorami, przez chwilę zastanawiał się nad karierą rajdowca, lecz ostatecznie mając 18 lat, wstąpił do szkoły filmowej w Yokohamie, założonej przez słynnego reżysera Shohei Imamurę. Głównym powodem jego decyzji był brak egzaminów wstępnych. Miike nie przykładał się do nauki, rzadko uczęszczał na zajęcia. Gdy lokalna telewizja poszukiwała w szkole kandydata na nieodpłatną posadę asystenta producenta, uczelnia wytypowała wiecznie nieobecnego Miike. Przez prawie dekadę pracował w telewizji, imając się różnych zajęć, potem pełnił funkcję asystenta reżysera, między innymi swojego mentora, Imamury. Mający miejsce na początku lat 90. boom na "V-Cinema" (obrazy kręcone techniką wideo) umożliwił Miike reżyserowanie własnych filmów, jako że nowo powstałe studia produkcyjne zaczęły zatrudniać młodych reżyserów, aby ci tworzyli dla nich niskobudżetowe filmy akcji. Pierwszym dziełem Miike, które doczekało się premiery kinowej, był film pod tytułem "Shinjuku kuroshakai: Chaina mafia sensô" (1995) i od tej chwili Miike mógł sobie pozwolić na kręcenie filmów o wyższych budżetach. Poza Japonią dostrzeżono go dzięki filmowi "Gra wstępna" (1999). Po jego premierze na MFF W Rotterdamie Miike staje się na Zachodzie postacią wręcz kultową. Jego dorobek reżyserski jest ogromny: ponad 60 filmów powstałych w trakcie 13-letniej kariery. W samym tylko roku 2002 nakręcił ich aż 9. Jego filmy charakteryzują się wyjątkową brutalnością, niejednokrotnie poruszają tematy tabu. Warto spośród nich wymienić chociażby "Visitor Q", "Ichi the Killer" czy trylogię "Dead or Alive".