Słynna aktorka. Urodziła się w Lublinie, zmarła w wieku 93 lat w Warszawie. Córka Marcelego i Aleksandry Ficzkowskiej. Jej rodzice oraz dziadkowie byli aktorami. Uczęszczała na pensję w Poznaniu. Następnie wyszła za mąż (1897) i zamieszkała na krótko w Łodzi gdzie prowadziła dom mody. Opuściwszy męża wyjechała do Warszawy i zaczęła grać w teatrach stołecznych. Do 1907 r. grała w lekkich farsach i komediach, po czym wyjechała do Paryża, gdzie studiowała śpiew u prof. Giulianiego. W latach 1911 - 1922 grała w repertuarze operetkowym w Warszawie, Dreźnie i Berlinie. Podczas I wojny św. występowała jako śpiewaczka na koncertach na rzecz polskich ofiar wojny. W okresie międzywojennym cały czas grała w teatrach warszawskich, m. in. w Teatrze Małym, Letnim, Nowym, Narodowym. Podczas okupacji nie grała na scenie, była współzałożycielką i kelnerką kawiarni "U Aktorek". Po wojnie w l. 1945-1949 grała w teatrach krakowskich, w styczniu 1950 r. powróciła do Warszawy i do 1968 r. należała do zespołu Teatru Polskiego. Od 1964 r. występowała w całym kraju jako Babka w sztuce A. Casony "Drzewa umierają stojąc", powtarzając swą ostatnią rolę ok. 1500 razy. Ukoronowaniem tej niezwykłej tury był wyjazd zespołu do USA (kwiecień-maj 1971). W filmie zadebiutowała w wieku 54 lat, grała u najlepszych reżyserów. Była aktorką charakterystyczną, ulubienicą publiczności i krytyki, symbolem kinematografii przedwojennej.