Dokumentalny 2006

Program dokumentalny skupiający się na seksie w każdym wydaniu. Poznamy większość pozycji, techniki masażu i masturbacji, przyrządy i akcesoria do potęgowania doznań, operacje narządów płciowych aż po przemoc i dominację.

Dokumentacja ziemi widziana z lotu ptaka.

Potęga sztuki przenosi widzów w przeszłość, do przesyconych dramatyzmem chwil, w których pojawiły się pomysły na osiem wielkich arcydzieł. Osiem przełomowych arcydzieł. Ośmiu niepokornych artystów przeżywających trudne chwile. Osiem historii o triumfie i upadku. Osiem momentów, które zmieniły oblicze świata. Potęga sztuki przybliża prawdę, której próżno szukać w pośpiesznych wycieczkach kulturalnych. Dramat towarzyszący momentom twórczym został pokazany w równie sugestywny sposób jak zbrodnia, bitwa czy romans. Przy takim sposobie prezentacji sztuki otwieramy usta ze zdumienia, a serce nam zamiera.

Genialny serial przyrodniczy wykonany z ogromnym rozmachem i niespotykanym budżetem. Starannie przygotowywany przez około pięć lat, zabiera nas w niezwykłą podróż dookoła Ziemi. Przygotuj się aby zobaczyć coś, czego nie widziałeś nigdy wcześniej...

Dokument o piątce chorych na raka dzieci oraz ich rodzinach mierzących się z codziennymi wyzwaniami. Film pokazuje sześć lat ich trudnego życia.

Bohaterowie tego cyklu dokumentalnego to kobiety i mężczyźni, którzy za pośrednictwem internetu szukają bliskiej osoby. Mają przy tym nadzieję, że znajdą partnera na całe życie. Rzeczywiście dość często takie związki kończą się ślubem. Nierzadko jednak wiąże się z tym wiele dramatów, o których opowiada serial, nie zawsze w tonie poważnym. Internet pozwala nawiązywać znajomości i przedstawiać się wyłącznie z dobrej strony, a ukrywać to wszystko, czego się wstydzimy. Twórcy dokumentu towarzyszą grupie ludzi w ich drodze do odkrycia prawdy o internetowym partnerze.

Czterogodzinny dokument poświęcony tragedii Nowego Orleanu, spustoszonego przez huragan Katrina w 2005 roku. To zarówno przejmująca elegia dla miasta, jak i oskarżenie skierowane pod adresem administracji George’a W. Busha. Spike Lee poddaje miażdżącej krytyce działania rządu, który okazał się niezdolny do podjęcia jakichkolwiek kroków mających na celu ochronę ludności przed niszczycielskim żywiołem. Reżyser zarzuca władzom opieszałość i zaniedbanie swoich obowiązków, obarczając je odpowiedzialnością za ogrom strat materialnych, a przede wszystkim za liczne ofiary wśród biednej czarnoskórej ludności Nowego Orleanu. W chwili katastrofy Spike Lee przebywał na festiwalu w Wenecji i uważnie obserwował telewizyjne doniesienia z obszaru dotkniętego kataklizmem. Po powrocie spędził wiele tygodni w Nowym Orleanie, obserwując zmagania mieszkańców z ogromem zniszczeń oraz ich próby powrotu do normalności. Nagrał ponad 100 wywiadów ze znanymi osobami zaangażowanymi w odbudowę tego historycznego miasta, a także z samymi mieszkańcami. Zebrany materiał pozwolił mu stworzyć wstrząsający i ekspresyjny obraz tragedii Nowego Orleanu.