Obyczajowy 1998

Dzieci dorosły, założyły rodziny. Cóż pozostaje rodzicom, ludziom dojrzałym, lecz aktywnym, pełnym zapału i werwy. Niedzielne wizyty w domach potomstwa, okolicznościowe herbatki, bawienie wnucząt? Małżeńska para podejmuje ważką, życiową decyzję. Zostawiają pełną zgiełku Warszawę młodym, a sami przenoszą się w inne, mało znane im dotąd otoczenie – mazurską wieś. Tu, w Panistrudze – taką nazwę noszą w filmie leżące pod Ełkiem Jeziorowskie – zakładają nowe siedlisko. Wrastanie bohaterów w środowisko i jego społeczność nie jest łatwe i bezkonfliktowe. Ale sprzymierzeńcem małżonków jest łącząca ich dojrzałą miłość.

Dwie siostry ukrywają przed światem pewną straszną tajemnicę, która wydarzyła się w przeszłości. Sandra jest żoną powiązanego ze światem dyplomacji prawnika. Pożąda władzy i luksusu. Jest kapryśna, interesuje ją życie innych osób. Szuka mocnych wrażeń, nie ogląda się na uczucia innych. Jej pasją są luksusowe samochody, młodzi, bogaci i przystojni mężczyźni. Po niedawnym powrocie z zagranicy, gdzie obracała się w wielkim świecie, chce dalej tak żyć. Ewa to przeciwieństwo siostry. Jest szlachetna, skromna ale i ambitna. Wychowuje samotnie dorastającą córkę, Marysi, która jak wszystkie siedemnastolatki, przeżywa właśnie pierwsze miłości, rozczarowania, sięga po zakazane owoce. Kobiety te poznajemy w momencie, gdy Ewa decyduje się na wykupienie baru, którym od lat kieruje. Chce odmienić swoje życie, śmielej spojrzeć w przyszłość i umożliwić Marysi dobre studia. Musi jednak zdobyć spor ilość pieniędzy. W serialu poznajemy wrogów i przyjaciół, ludzi głupich i mądrych, złych i dobrych, jak w życiu.