Aktywność

Rozczarowanie – Rozczarowanie – tak mogę ogólnie określić drugą część "Transportera". Dość interesujący pomysł z pierwszej części gdzieś przepadł – niewiele tutaj z tytułowego Transportera a aż za dużo nierealistycznych scen bardziej przypominających serię Mission: Impossible. No i kolejny zmarnowany sequel :(.

Amerykańska sztuka psucia – Pomysł podobny do "Zejścia" (ciekawe kto komu podkradł) ale oczywiście totalnie zepsuty przez amerykański rozmach. Jaskinia nie mogła zostać jaskinią tylko musiała być podziemną metropolią wielkości NY. Prywatna ekipa badawcza dysponująca sprzętem godnym wyprawy na Marsa. Potwory nie mogły być po prostu straszne dzięki swojej tajemniczości ale musiały zostać obdarzone dziesiątkami dziwnych zdolności. No i ten pasożyt, który dążył do tego aby się wydostać z jaskini :/ – po prostu zakończenie rewelacyjne inaczej.

Litości – Jak długo można męczyć ten temat w tak beznadziejnym stylu. To już nawet nie jest zabawne. Każda kolejna odsłona jest coraz gorsza co niestety ma także wpływ na ocenę "wzorca". Dajcie spokój albo wymyślcie coś oryginalniejszego.

Ciekawy pomysł zrealizowany bez polotu – Obejrzałem ten film z ciekawością, ale pozostał pewien niedosyt. A wystarczyłoby tak niewiele, żeby przesunąć granicę bardziej w stornę science-fiction, bo niestety to jest bardziej fantasy.

> the_foe o 2006-05-10 19:20:38 napisał:
>
> nie, jesli kazdy dawalby "10", to im wiecej ta dziesiatke bedzie dodawalo tym
> blizsza ocena bedzie "10". Chodzi o to ze film z piecioma "10" musi byc nizej
> niz film z tysiacem "10" i jedna "9", a ten musi byc nizej od filmu co ma
> milion "9". Choc srednia arytmetyczna dalaby odwrotna kolejnosc.

Czyli marny film poparty tysiącami dobrych głosów przez maniaków Tarantino ;) będzie lepiej oceniony niż rzeczywiście rewelacyjny film oceniony lepiej w pojedynczych głosach tylko przez setkę osób. Oznacza to, że algorytm w pewnym sensie będzie promował popularność i promocję filmu, co niestety nie zawsze oznacza jakość.
Wiem, że się czepiam i że nie da się wymyśleć idealnego algorytmu, ale jeśli jest zastosowany taki a nie inny to powinna gdzieś być jakaś informacja (a może jest tylko ja jej nie znalazłem) albo i nawet podany wzór algorytmu dla takich niedowiarków jak ja. Bo niestety te 7,3 przy statystycznej 10 dość mocno kłuje w oczy.

No dobrze, jeżeli tak jest to każda "zawyżona" ocena będzie obniżana jak i każda "zaniżona" będzie zwiększana. Czyli rzeczywiście dobry film, który przez większość będzie oceniony na 10, również zostanie "zrównany" przez algorytm, który uzna, że oceny nie są adekwatne bo nie rozkładają się równomiernie. Oznacza to, że algorytm w takim wypadku wygeneruje błąd.

Niesamowity klimat – Od razu prównam ten film do klasyka czyli pierwszej części "Alien’a". Porównam gdyż jak dla mnie oba mają bardzo podobny klaustrofobiczny klimat strachu przed czymś kompletnie nieznanym. I oba swietnie sobie z nim radzą w realizacji. Powiem więcej – uważam, że "Zejście" przebija "Alien’a" swoim zakończeniem czyli pozostawieniem jednej z bohaterek filmu w nierozwiązanej sytuacji. Bardzo mocno polecam.

Zastanawia mnie w jaki sposób wyliczana jest średnia ocena danego filmu. Czy do tej klasyfikacji włączane są jakieś dodatkowe punkty poza ocenami internautów? Jestem ciekawy dlaczego np. "Obcy – 8 pasażer Nostromo" oceniony przez 7 osób, z czego każdy dał po 10 pkt., ma ogólną ocenę 7,3/10.

Niezwyczajny pomysł + rewelacyjne wykonanie – Film jest przykładem świetnego połączenia niebanalnego pomysłu ze świetną realizacją, czyli na szczęście nikt niczego nie spieprzył :). Stawia przed nami znany od wieków problem – do czego jesteśmy zdolni aby uratować swoje lub kogoś bliskiego życie i to nie tylko w kwestii fizycznej ale również moralnej. Atutem tego filmu jest pokazanie brutalności takiego wyboru. Wydaje się, że przedstawione tutaj sytuacje są skrajnie przejaskrawione, ale może to w realnym życiu nie widzimy wszystkich szczegółów związanych z takim wyborem? Nie można tego obrazu pozostawić bez przemyśleń i to nie tylko w trakcie ale również po jego obejrzeniu.

Dobry, ale… – No cóż, jak się ogląda sequele to niestety porównuje się je do poprzedniej/poprzednich części. Drugą część Piły mógłbym określić jako dobrą a nawet bardzo dobrą gdybym nie widział pierwszej części. Ale pierwszą część widziałem i druga niestety, jak dla mnie, wypada przy niej blado. Jest po prostu nieco odświeżoną kontynuacją tematu, która już nie potrafiła wytworzyć takiego napięcia ze względu na swoją wtórność. Film przebił pierwszą część jedynie pod względem dokładniejszego pokazania brutalności, ale to również jest raczej minusem.