Bright spełnia się jako intrygujący wstęp do uniwersum pełnego barwnych charakterów. Dialogi Smitha i Edgertona są dobrze rozpisane, niosą ze sobą nieco humoru i społecznych komentarzy. przeczytaj recenzję

Coco zachwyca pomarańczowymi liśćmi, paradą kościotrupów, czerwienią barwnego przepychu i muzycznym wyczuciem. Oswaja lęki, daje drogowskazy i pokazuje, że najważniejsze drzemie w nas samych, trzeba tylko zajrzeć w głąb serca. przeczytaj recenzję

Na karuzeli życia nie jest filmem idealnym. Tonie w dłużyznach, przegadanych – nawet jak na Allenach – dialogach, ale dzięki Kate Winslet staje się filmem godnym uwagi. przeczytaj recenzję

I tak cię kocham jest sundancowym, lekkim i przyjemnym kinem, które daje nadzieję, że po burzy zawsze wychodzi słońce. Nieco naiwne, ale przecież prawdziwe. przeczytaj recenzję

Tom of Finland nie jest idealny. Bywa nużący i pełen przeskoków czasowych, które trzeba śledzić z uwagą. Jednak niesie w sobie magiczną aurę wyjątkowej osobowości. przeczytaj recenzję

Branagh stworzył kino staroświeckie, które momentami gubi się w efektach specjalnych. Piękno scenerii, w której będzie Orient Express, staje się nieco przytłaczające. przeczytaj recenzję

To przedziwna walka patosu i humorystycznych inspiracji Marvelem. Bohaterowie upadli i nieprędko się podniosą. przeczytaj recenzję

„Serce miłości” to nie wiwisekcja związku, ale czuła i inteligentna obserwacja. Reżyser udowadnia, że ma w sobie ciekawość sztuki i mechanizmów jej powstawania. przeczytaj recenzję

Tomasz Konecki bawi się formą komedii romantycznej, podąża za ustalonymi schematami i choć nie oferuje żadnych zaskoczeń, tworzy wyjątkowo przyjemne kino. przeczytaj recenzję

Złe mamuśki 2 to dobra i przyjemna zabawa, pozbawiona żenującego humoru. Jest ciepło, rodzinnie i z polotem. Oby więcej takich szalonych i mądrych kobiecych bohaterek w amerykańskich komediach. przeczytaj recenzję