Moc dzieła McDonagha zawiera się jednak i w nadziei, z którą nas pozostawia. Że wspólnotę, w której możemy się o siebie zatroszczyć, da się odbudować z każdego podziału. przeczytaj recenzję

Twórcy przedsięwzięcia stają po stronie autentyczności. Miłość w ich filmie zaczyna się od momentu, w którym przestajemy kłamać, kiedy nie zamierzamy już być „na niby”. przeczytaj recenzję

Istotą są frajda podczas oglądania i pozytywny nastrój, w jakim mamy opuszczać kino. I te zadania produkcja spełnia pierwszorzędnie. A gdy poucza, czyni to nienachalnie, z wdziękiem. przeczytaj recenzję

Woody Allen zrealizował jeden z najbardziej gorzkich swoich filmów, ubierając go w ramki cukierkowej, podszytej nostalgią pocztówki. przeczytaj recenzję

Nowy film w reżyserii Łukasza Palkowskiego, „Najlepszy” z Jakubem Gierszałem to opowiedziana w amerykańskim stylu historia wydobywania się z dna rozpaczy na szczyt. przeczytaj recenzję

„Thor: Ragnarok” lekkim krokiem wprowadza nieco powietrza i świeżości w pełną już autopowtórzeń serię. przeczytaj recenzję

Świetny w oddaniu realiów i klimatu epoki film sprawdza się gorzej jako kryminał. przeczytaj recenzję

Niby wszystko się zgadza. Niemal wszystkie elementy, które sprawiają, iż kryminały z północy tak dobrze się sprzedają są obecne. Jednak w tym przypadku na ekranie kompletnie to nie działa. przeczytaj recenzję

Fenomenalna wizualna rozpusta „Blade Runnera 2029” trafnie wyolbrzymia pustkę istnienia, którą nieodwracalnie sobie szykujemy - gdy sztuczność osiąga status spełnienia, miłość staje się hologramem, a autentyczność jawi się jako niebezpieczeństwo. przeczytaj recenzję

Film Patryka Vegi jest jak cała polska medycyna: diagnoza w dużej mierze trafna, ale terapia fatalna, toporna, w formie taśmowej roboty. przeczytaj recenzję