Tylko do obejrzenia.

niezły film lecz przed seansem bardziej film wychwalano 6/10

To nie recenzja, a subiektywne spostrzeżenia. Za krótko; zabrakło ujęcia w tym wywodzie wielu aspektów składających się na typowy twór filmowy, które w tym przypadku odegrały istotną rolę: obraz, montaż, realizacja, dźwięk, etc. Nota nieadekwatna w stosunku do treści zawartej w niniejszej pracy publicystycznej/recenzenckiej.

Nie popadajmy w paranoję. ,,Bullshit" dla tego autora recenzji, który twierdzi, że ,,konia z rzędem dla tego, kto autorytatywnie dowiedzie, czym tak naprawdę jest film Myolda i jakie niesie implikacje". Masło maślane. Ten film jest wybitny – wykładnia na temat ludzkiego charakteru, a raczej osobowości, która tworzy charakter. To antyteza geniuszu kulinarnego, a teza skrzywdzonej i niewykształconej osobowości oraz mało inteligentnej warstwy emocjonalnej, skrytych pod płaszczykiem kulinarnej pasji, która wcale tą pasją nie jest, a jedynie formą transponowania psychopatycznych cech i pielęgnowania swoich dewiacji, nad którym nie ma się już kontroli, przy których ,,normalna" osobowość jest niczym irytująca pchła, a tą trzeba zdeptać i przytłumić.

Kontrowersje i swego rodzaju dysonans istnieją w tym przypadku po to, aby wzbudzać uwagę widza, jego proces myślowy i analizę, a to z kolei ma finalnie dać odbiór intymny, subiektywny, indywidualny – ma to nas nauczyć postrzegania filmu nie przez pryzmat jasno klarownej bezpośredniości, a w ujęciu tego, co jest pośrednie, ukryte, wielowymiarowe i głębokie. W "Menu", jak to w menu, każdy znajdzie coś dla siebie.