O współczesną interpretację teatralnego szlagieru dwudziestolecia międzywojennego pokusiła się reżyser Magdalena Łazarkiewicz – w jej inscenizacji z 1987 wystąpiły m.in. Krystyna Janda, Irena Laskowska, Krystyna Sienkiewicz, Maria Chwalibóg, Hanna Stankówna. Sztuka Nałkowskiej, porównywana często z dramatami Ibsena, dawała aktorkom szansę stworzenia interesujących, pogłębionych psychologicznie postaci. Właściwie główną „bohaterką” dramatu jest przeszłość – minione chwile szczęścia, które odeszły wraz z kochanymi mężczyznami. Owdowiałe, samotne, nikomu niepotrzebne kobiety spotykają się w domu babki, Celiny Bełskiej. To ich ostatnia przystań. Żyją wspomnieniami.
Ogólne
Czy wiesz, że?
Pozostałe
Proszę czekać…