Mais toi, tu es Pierre 1973

Cała wioska będzie czekać na cudowny połów, który Piotr, Jan i kilku innych Apostołów chcieli powtórzyć. Ale nie mają nic! Wtedy postanawiają się rozejść, tak jak nauczył ich Mistrz: „Idźcie i rozejrzyjcie się, aby wszędzie nieść moje słowo”. Ale wszędzie tam, gdzie drzwi są przed nimi zamknięte, czują się zniechęceni, a Piotr tak naprawdę nie rozumie sensu swojej misji. Potem jest Ogród Oliwny, zaparcie się Piotra, powieszenie Judasza, a Święte Niewiasty znajdują się przed pustym grobem. „Pan zmartwychwstał”, woła Maria Magdalena. Piotr i Jan nie mogą uwierzyć w tę cudowną wiadomość. Apostołowie są nieszczęśliwi, słabi. Potem jest Wniebowstąpienie, Pięćdziesiątnica i wszyscy czują się ożywieni przez Nowego Ducha. Wszędzie głoszą. Jeden po drugim padają pod ciosami tyranii: jednemu odcina się głowę, drugiego kamienuje, trzeciego wrzuca na dno morza. Próby są ciężkie, ale wiara ich ratuje. Jak każda istota ludzka, Piotr, Tomasz mają swoje słabości, a zwątpienie czasami ciąży na tych prostych ludziach. Ale Jan jest tam ze swoją ogromną miłością, która przywraca ich na właściwe tory. Następnie zostaje aresztowany Piotr i powieszony głową w dół, ponieważ nie czuł się godzien powieszenia jak jego Mistrz. Kristo