Nadziei za dwa grosze 1952

Uboga mieścina w pobliżu Neapolu. Na placu przed kościołem wysiaduje nieodmiennie gromada bezrobotnych. Powracającego z wojska Antonia czeka ten sam los. Ale Antonio nie chce i nie może się z nim pogodzić. Jest jedynym mężczyzną w rodzinie składającej się z matki i jego pięciu sióstr, które głodując oczekiwały jego powrotu. Powrotu Antonia wyglądała też niecierpliwie zakochana w nim młodziutka Carmela. Jej ojciec, miejscowy pirotechnik, nie chce słyszeć o bezrobotnym zięciu. Antonio próbuje szukać pracy w Neapolu. Mają tam jednak dosyć własnych bezrobotnych i policja odsyła go do domu z urzędowym nakazem opuszczenia miasta. W domu czeka Antonia nowy kłopot. Najstarsza z sióstr jest w ciąży. Trzeba ją szybko wydać za mąż, a do tego niezbędna jest, najskromniejsza choćby, wyprawa. Jedynym zajęciem, jakie po wielu trudach zdobywa wreszcie Antonio, jest praca zakrystiana. marcoduch