Dzika banda 1969

Bardzo dziki film… – Kolejny świetny western Peckinpaha.

Przede wszystkim, w chyba żadnym westernie nie mamy takich sekwencji strzelanin, jak w tym. Piorunujące wrażenie robi znakomicie rozplanowana, sekwencja finałowa (taniec śmierci, z użyciem strzelb, coltów, nawet karabin maszynowy znalazł swoje miejsce), ale kilka wcześniejszych scen także wzbudza szacunek dla reżysera (choćby najbardziej klimatyczna i najlepiej dopracowana we filmie, scena uprowadzenia pociągu).

W filmie nie ma prawdziwego bohatera, w stylu tych, których grywał John Wayne. Mamy tu wyrzutków, kpiących z prawa i porządku. I ci bohaterowie wzbudzają naszą sympatię, mimo iż są Dziką Bandą.

Mocne strony techniczne to na pewno montaż. Szczególnie jest to widoczne przy scenach strzelanin (czasami zdjęcia i montaż przyćmiewały nawet aktorów).

Krócej mówiąc, mamy do czynienia z najbardziej krwawym westernem w historii kina. I może najbardziej klimatycznym (oprócz filmów Leone).

Bardzo mocne 8/10.

Mężczyźni z uporem maniaka przekonujący sami siebie, że żyją zgodnie z jakimiś kodeksami, ale naginający je przy każdej okazji. Western rozebrany.

Zupełnie inny film niż można było się tego spodziewać. Widać, że Peckinpah szarpie się z gatunkiem, a klasyczny western już nigdy nie będzie taki jak wcześniej.

dla mnie średni….

Wcale nie taki świetny jak mogło by się wydawać.Pierwsze pół godziny i ostatnie świetne środek średni.Strzelanina na końcu zbyt efekciarska.