Listopad 1430. Na Wawel docierają wieści o uwięzieniu przez Świdrygiełłę króla Władysława. Królowa Zofia szykuje odsiecz, ale biskup Oleśnicki stawia weto. Trzeba rozpocząć kroki dyplomatyczne. Królowa zwołuje zaufanych rycerzy - Hinczę, Spytka, Jana z Czyżowa i Sambora. Mają jechać do Wilna i oswobodzić króla. A ona podyktuje list do papieża. Jagiełło pertraktuje ze Świdrygiełłą swoje uwolnienie. Gdy przychodzi wiadomość, że Polacy zajmują zamki na Podolu, wściekły książę zrywa rozmowy. Niemira odmawia Lechowi pieniędzy, rozczarowany niepowodzeniem w interesie, donosi rajcom, że wdowa po bednarzu stroi się niczym szlachcianka.