Grudzień 1430. Władysław Jagiełło jest nadal więziony przez księcia Świdrygiełłę w wileńskim zamku. Królowa Zofia bezskutecznie przekonuje panów, by zbrojnie odbili króla. Biskup Zbigniew Oleśnicki i Głowacz wolą działać dyplomatycznie, czyli tak naprawdę nie robić nic, aby uwolnić władcę. Danił namawia także litewskiego księcia do wizyty u Guślarza Krywe, który mówi Świdrygielle, że przelanie braterskiej krwi rozgniewa bogów i ześlą na niego karę. Litewski książę uwalnia polskiego króla. Niemira, obnosząc się zbyt strojnie, zostaje oskarżona o łamanie prawa. Staje przez sądem grodzkim. Musi zapłacić wysoką karę.