Frank Burns dowodzi szpitalem polowym. Sokole Oko wraca skacowany z urlopu w Tokio i dowiaduje się, że Traper został zwolniony z wojska. Jedzie z Radarem na złamanie karku na lotnisko, ale okazuje się, że samolot z przyjacielem już odleciał. Daje mu to jednak okazję poznania B.J.’a, który przyjechał w miejsce Trapera. W drodze z lotniska do szpitala polowego, B.J. styka się po raz pierwszy z wojennymi realiami Korei. Wraz z Sokolim Okiem udzielają pomocy jednej z córek lokalnego farmera, a następnie ofiarom zasadzki, po czym zatrzymują się w barze u Rosie.

Sokole Oko buduje bar w swoim namiocie z pomocą nowego współlokatora, B.J.'a Hunnicuta. Do obozu przybywa nowy oficer dowodzący – pułkownik Sherman Potter, który służył kiedyś w kawalerii.

Sokole Oko i B.J. pełnią służbę na nocnej zmianie, mając na głowie tłum niesfornych pacjentów. W międzyczasie Margaret mówi Frankowi, że zachowuje wszystkie miłosne listy od niego, a ten plądruje jej namiot, żeby je odzyskać.

Sokole Oko dowiaduje się, że wskutek urzędniczej pomyłki, został uznany za zmarłego. Frank uważa akt zgonu za kolejną okazję do robienia wygłupów. Ma oczywiście rację, bo przecież martwe zwłoki nie mogą operować ani stawać do raportu.

Sokole Oko i B.J. zgadzają się pomóc koledze, który po powrocie do domu chce otworzyć koreańską restaurację. Jednak Frank odmawia współpracy dopóki nie zostaje zamieszany w idiotyczny wypadek z czołgiem.

Sokole Oko, B.J., pułkownik Potter, Frank i Radar zdani są na własne siły po tym, jak w drodze powrotnej z konferencji medycznej ich autobus psuje się na kompletnym pustkowiu.

Pułkownik Potter pisze list do żony z okazji rocznicy ich ślubu. Tymczasem Frank i Margaret usiłują znaleźć dla niego idealny prezent, ale zostają przelicytowani przez Radara.

Podczas ataku rakietowego, szpital polowy przyjmuje koreańskich podopiecznych siostry Cratty, w tym ciężarną dziewczynę z raną po kuli. Tymczasem Frank oskarża jedną z sierot o kradzież jego nowego i przyznanego za wątpliwe zasługi Purpurowego Serca.

W ostatnio przywiezionej grupie poszkodowanych znajduje się pilot bombowca, który twierdzi, iż jest Jezusem Chrystusem. Frank i Margaret uważają, że pacjent symuluje nerwicę frontową, aby uzyskać zwolnienie z wojska, więc ścigają pułkownika Flagga, żeby pomógł go zdemaskować.

B.J. pisze list do domu, do swojej żony, a do ojca Mulcahy’ego przyjeżdża z wizytą jeden z jego sztywniackich przełożonych.

Sokole Oko ratuje życie pułkownika, który chce, by chirurg dostał reprymendę za brak okazywania szacunku. B.J. usiłuje ocalić małżeństwo przyjaciela, który dowiedział się o zdradzie żony, a Frank dostaje paranoi, że wszyscy Koreańczycy ukrywają i zakopują bomby.

Jednostka wprowadza nagrodę dla „żołnierza miesiąca”, a jest nią tygodniowy urlop w Tokio. Klinger i Radar stają na głowie, by na nią zasłużyć. Zwycięzcę ma wybrać Frank, ale zapada na rzadką gorączkę.

Ze zbrojowni w obozie ginie staromodny rewolwer, a Radar (Gary Burghoff) zostaje uznany za winnego kradzieży.

Pułkownik Potter otrzymuje wiadomość, że wkrótce zostanie dziadkiem, a major Burns dowiaduje się, iż jego żona wie o romansie z Margaret i żąda rozwodu.

Prosta prośba o sprowadzenie soku pomidorowego dla pułkownika Pottera zamienia się w absurdalną i pogmatwaną gehennę, gdy major Burns prosi o coś w zamian za zrobienie przysługi.

W liście do domu, Radar relacjonuje ostatnią serię inspekcji stóp oraz to, w jaki sposób urzeczywistniają się złe przeczucia żony pułkownika Pottera.

W ramach pijackiego żartu, Sokole Oko i B.J. umieszczają zawieszkę na dużym palcu u nogi nieprzytomnego Franka. Jednakże ich kawał przyjmuje zły obrót, gdy major zostaje przez przypadek przewieziony na linię frontu.

Jadąc sam jeepem, Sokole Oko ma wypadek i zostaje uratowany przez południowokoreańską rodzinę. Starając się nie zasnąć po przebytym wstrząsie mózgu, zaczyna snuć niekończącą się opowieść, ale jego wybawiciele nie są w stanie zrozumieć ani słowa.

Sokole Oko ma problemy z impotencją. Frank wystawia na aukcję szpitalne graty, a Radar jest zrozpaczony po tym, jak umiera pacjent, którym się szczególnie zainteresował.

Sokole Oko staje przed sądem wojskowym, oskarżony o wywołanie rewolty w czasie, gdy dowódcą był major Frank Burns.

Pomimo przeciwwskazań lekarzy, chorujący na cukrzycę pilot śmigłowca chce przewieźć z frontu jak największą liczbę rannych, by zyskać tytuł pilota roku.

Do szpitala polowego przyjeżdża pielęgniarka, która kiedyś mieszkała z Sokolim Okiem, a on nigdy nie pogodził się z ich rozstaniem. Jego złamane serce jeszcze bardziej krwawi, gdy dowiaduje się, że kobieta jest teraz mężatką.

Chińska armia przystępuje do wojny, niwecząc jakiekolwiek nadzieje personelu jednostki na szybkie rozwiązanie konfliktu i powrót do domu.

Korespondent wojenny Clete Roberts (Clete Roberts) przeprowadza wywiady z członkami jednostki.