Dwie powiązane ze sobą, choć oddzielone półwieczem historie miłosne. Jedna o tragicznej miłości Buliki, współczesnej dziewczyny z Belgradu i Bogdana, żołnierza z Moslaviny, rozgrywająca się w latach 90 – tych, kiedy w Jugosławii trwa wojna domowa. Druga o Jelenie, babce Buliki, wyrafinowanej belgradzkiej piękności z wyższych sfer i Krsmanie, wieśniaku z Kopaonika i oficerze OZNA (tajna policja), rozgrywająca się w wyzwolonym Belgradzie po zakończeniu II Wojny Światowej. Obie historie mówią o wojnie, Bałkanach i o Belgradzie pełnym serbskich żołnierzy, którzy przybyli tu jako zwycięzcy lub zwyciężeni. I obie ukazują tragiczne przeznaczenie, które niczym piętno towarzyszy historii bałkańskich narodów.