Pa-ra-da to historia przyjaźni gangu rumuńskich dzieciaków między trzecim a szesnastym rokiem życia z młodym, dwudziestokilkuletnim klownem Milouda, który jest pół Francuzem i pół Algierczykiem. Dzieciaki noszą łachmany i żyją jak bezpańskie psy, śpiąc w podziemiach Bukaresztu, w tunelach, którymi przebiegają rury grzewcze i utrzymując się z kradzieży, żebraniny i prostytucji. To dzieci, które uciekły przed obojętnością i desperacją z sierocińców lub ubogich rodzin. Przystosowały się do podziemi i sieci tuneli; śpią na dykcie i przegniłych materacach w brudnym, duszącym środowisku.