Jeż Jerzy 2010

Wprost przeciwnie – zobaczyć trzeba, a nie tylko można. W kategorii film dokumentalny o życiu w Warszawie (zresztą nie tylko stolicy dotyczy) dałbym nawet więcej niż 7/10 (nie razi nawet ilość przekleństw kiedy się jak do dokumentu podejdzie). Tym, którym się nie spodobał temat, którego dotyka się nie dziwię – wszak nikt chyba nie lubi patrzeć na siebie w lustrze, i widzieć siebie takim jak to pokazuje Wojtek Wawszczyk i spółka. Ja sam mam bardzo podobne mniemanie o ludzkości w jej konsumpcyjno-odmóżdżonej wersji jak autorzy tego "reportażu" – pewnie dlatego jestem chyba we wszystkich możliwych statystycznych mniejszościach (no może poza mniejszością seksualną tylko – i żeby było wszystko jasne: też jestem w mniejszości, która nie ma nic przeciwko mniejszościom). ;)

"Jeż Jerzy" mnie również się spodobał. Miło zobaczyć polską, inteligentną animację. Oczywiście ma pewne braki, ale nudzić w trakcie seansu się nie da. Na dodatek jest to bardzo dobra satyra polityczno-społeczna. Trzymam kciuki za Wawszczyka, by mógł nakręcić kolejną pełnometrażową animację.

Słaby, coś jak walka ’’Diablo"-Palacios, jedna wielka nuda, za to piosenka wymiata Sokół Ero – Jeż Jerzy :D

jestem fanem komiksu od ślizgu az po albumowe wydania ale film kinowy niestety słabiutki, ale takie czasy ze lepiej sie zarobi na adaptacji w postaci filmu niz wydac kolejny komiks bo młodzi, napewno by nie kupili komiksu a do kina moga sie bujnąc :)
Duży "+" dla animacji
"-" dla scenariusza