Lato 1945. Tadeusz, były żołnierz AK, któremu wojna zabrała wszystko i niczego nie oszczędziła, wędruje przez Mazury. Dociera do wdowy po niemieckim żołnierzu, którego śmierci był świadkiem. Mieszkająca sama w dużym gospodarstwie Róża przyjmuje Tadeusza chłodno, pozwala przenocować. Tadeusz odwdzięcza się za gościnę pomocą w obejściu. Róża, choć się do tego nie przyznaje, potrzebuje czegoś więcej - przede wszystkim ochrony przed szabrownikami, którzy nachodzą jej gospodarstwo. Stopniowo Tadeusz poznaje przyczyny jej samotności … Na tle krajobrazu wyniszczonego przez wojnę, gdzie nadzieja stała się narzędziem propagandy, między dwojgiem ludzi z odległych światów rodzi się miłość… niemożliwa? opis dystrybutora
Obejrzałem dopiero wczoraj i długo nie mogłem usnąć. Wgniata w fotel. Tematyka praktycznie omijana przez wszystkich. Żałuję, że wcześniej go nie widziałem. Dorociński i Kulesza niemal zabierają cały film. Są świetni. Kto nie widział i nie boi się tematów trudnych powinien go zobaczyć.
Najlepszy polski film 2012 – Mnie nie przychodzi do głowy zaden lepszy.
"róza" bardzo mi sie podobala. Smarzowski po raz kolejny w wielkiej formie. Film ważny, trudny, wrecz bolesny dla widza. stawia wiele pytań, zmusza do refleksji. Ja na przykład nie wiedziałem o dramacie mieszkańcow Mazur zwiazanym z ich pochodzeniem. Podoba mi się pokazanie dwoch postaw polskich żolnierzy: jedni wspolpracujacy z komunistami i drudzy, ktorzy przed nimi uciekają wierzac w wolną Polskę.
Piekne zdjęcia, swietna muzyka. Kolejna bardzo dobra rola Dorocińskiego.
Szkoda, że nie potrafimy lub nie mozemy promować go zagranicą. Niestety, nikt rozsądny nie kupi filmu ze scenami gwałtow Niemców i Rosjan. nikt nie zrozumie tez pewnie chocby watku ze wspomnianym żołnierzami.
8+/10
Pozostałe
brutalne realia po wojennej polski film ciężki wgniata w fotel ogólnie polecam rewelacyjny