Każdego dnia od dwudziestu lat Hari przemierza dziesiątki kilometrów pustyni Thar w północnych Indiach, by dostarczyć pocztę do rozproszonych wiosek. Przynosi nowiny o miłości, ślubach, sukcesach i śmierci. Hari jest listonoszem; jego życie toczy się w równie leniwym tempie, jak ziarenek piasku pchanych podmuchem pustynnego wiatru. Pewnego dnia jego najstarszy syn, który wyprowadził się do wielkiego miasta, przysyła mu niezwykły podarunek: używany telefon komórkowy. Hari nie wie, jak obsługiwać ten wynalazek i nie rozumie, czemu robotnicy wznoszą wieże nieopodal jego wioski. Będzie miał jednak czas, by się nad tym zastanowić, ponieważ z dnia na dzień ma coraz mniej pracy: ludzie nie piszą do siebie tyle, co dawniej... W końcu Hari postanawia skorzystać z telefonu, by posłuchać głosu ukochanego syna, lecz rozmowa, nie dość że krótka, urywa się gwałtownie... Syn pewnie jest zajęty, wiadomo, jak to w mieście... Może oddzwoni. Ptaki już zaczynają dziobać przewody na wieży...