O filmie
Jaskinia zapomnianych snów to niezwykła, poruszająca filmowa podróż w przeszłość – w głąb ludzkiej kultury i tradycji. Herzog łączy tu talent reżysera, odkrywcy i poetyckiego filozofa, przedstawiając najstarsze odkryte dotąd obrazy stworzone przez człowieka. Film ma zatem olbrzymi potencjał edukacyjny, będąc cenną i niezwykle pouczającą lekcją na temat historii sztuki oraz prehistorii ludzkości.
Setki naskalnych malowideł jaskini Chauvet prezentują co najmniej trzynaście różnych gatunków zwierząt, w tym: konie, bydło, lwy, pantery, niedźwiedzie, renifery, a nawet hieny. Prehistoryczni artyści zastosowali tu różnego rodzaju malarskie techniki, często niestosowane w innych znanych nam obecnie jaskiniach, co powoduje, że miejsce to stanowi jednocześnie ważne źródło wiedzy na temat życia człowieka w epoce paleolitu.
Ze względu na ochronę cennych malowideł, jaskinia Chauvet została zamknięta dla zwiedzających i tylko mała grupa naukowców, pod kierownictwem Jean-Michela Geneste, mogła prowadzić tu prace badawcze, wyłącznie jednak w okresie wiosny i jesieni. Rząd Francji wynajął nawet kuratora – Dominique Baffier – do prowadzenia ścisłej ewidencji osób upoważnionych do wstępu do jaskini. Wysoki poziom węglowodoru oraz radu uniemożliwiał przebywanie w niej dłużej niż kilka godzin dziennie.
Przed Wernerem Herzogiem wielu filmowców bezskutecznie starało się o pozwolenie na nakręcenie filmu o jaskini Chauvet. W trakcie spotkania z francuskim ministrem kultury Herzog posłużył się fortelem. Zgłosił chęć zatrudnienia się jako pracownik rządu francuskiego za symboliczną pensję w wysokości jednego euro, od którego zresztą zobowiązał się zapłacić podatek. Tego typu oferta nie mogła spotkać się z odmową i ekipa Herzoga wiosną 2010 roku przystąpiła do pracy. Zdjęcia do filmu trwały przez kilka tygodni począwszy od marca aż do kwietnia 2010.
Decyzja o zastosowaniu w filmie techniki 3D była świadomym wyborem Herzoga, który uznał to rozwiązanie za najlepszy sposób na oddanie piękna jaskini Chauvet. Ekipa otrzymała pozwolenie na kręcenie zdjęć do filmu ze specjalnie skonstruowanych podestów. Chodziło bowiem o uniknięcie kontaktu z podłożem. Herzog wraz z operatorem, Peterem Zeitlingerem, zaprojektował specjalne adaptory do kamer 3D, wykorzystując w tym celu oprzyrządowanie sprowadzone z USA ora kilku europejskich krajów.
Jaskinia zapomnianych snów to jednak nie tylko niezwykły portret wspaniałego archeologicznego odkrycia, będącego przykładem zachwycającego i niezwykle inspirującego dzieła ludzkiej sztuki, lecz również próba przeniesienia historii na arenę współczesności, z wykorzystaniem najnowszej technologii obrazu. To także dowód na bogatą wyobraźnię reżysera filmu, którego scenariusz zawiera nie tylko wizję niesamowitej przeszłości, ale i przyszłości.
