Wiktor Okulicki zostaje dyrektorem Ośrodka Pomocy Społecznej. Obejmuje swoje stanowisko w bardzo ciężkim czasie. Miasto walczy z powodzią. Ewakuowani są mieszkańcy zagrożonych dzielnic, brakuje podstawowych artykułów, panuje chaos. Na domiar złego współpracownicy Wiktora zaczynają się wykruszać. Wypowiedzenie składa Mika, jedna z lepszych i bardziej zaangażowanych pracownic. Nowy dyrektor musi zacząć działać. Jego niekonwencjonalne metody wywołują istną burzę, zarówno wśród podwładnych, jak i przełożonych. Czy Wiktor przekona do siebie swoich współpracowników? Czy uda mu się pomóc potrzebującym i jednocześnie utrzymać stanowisko?

Trzynastoletnią Karoliną zajmuje się despotyczna babcia. Żyją w skrajnej biedzie. Dziewczynka jest wrażliwa, dorosła nad wiek, wybitnie uzdolniona muzycznie. Niestety, szkolna pani pedagog przyczepiła jej metkę „dziecko trudne”. Rodziną opiekuje się Alina, emocjonalnie zaangażowana w relację z dziewczynką. Matka dziewczynki Wioletta wychodzi z więzienia – jest kompletnie nieprzystosowana do normalnego życia, rzeczywistość ją przerasta. Karolina – outsiderka, prześladowana przez koleżanki, marzy o telefonie komórkowym. Wioletta, pod wpływem impulsu, kradnie telefon w OPS i daje go Karolinie w prezencie. W wyniku awantury w szkole – zaatakowana przez Karolinę dziewczynka trafia do szpitala, a Karolina – do Pogotowia Opiekuńczego. Dziewczynka ucieka z Pogotowia. Do akcji wkracza Alina, prosi o pomoc Wiktora. Czy uda się zapobiec tragedii?

Bohaterem jest nauczyciel historii w liceum - Jacek. Ciężki alkoholik ukrywający ten fakt przed rodziną. Pije sam, w nocy. Konsekwencją jest jednak zubożenie rodziny, którą próbuje się opiekować nastoletni syn Jacka – Rafał. Sytuacja zawodowa Jacka również zaczyna wymykać się spod kontroli…

Wiktor angażuje się w pomoc swojemu dawnemu kumplowi – Leszkowi, uzależnionemu od heroiny. Jednak Leszek wcale tej pomocy nie chce. Jest bezwzględny wobec swojej matki, nauczycielki muzyki, która robi co może, żeby kryć syna. Nie chce przyznać, że jej syn jest narkomanem. Sytuacja się zmienia, gdy Leszek sprzedaje pianino – jedyną cenną rzecz matki i jej źródło utrzymania. Co zrobi Wiktor?

Mika pomaga Maksowi w poszukiwaniach zaginionej Agaty Dobrzyńskiej, którą chce odnaleźć jej siostra. Mika jest świadkiem ataku padaczki jednej z bezdomnych, której fachowo udziela pomocy inny bezdomny – Hrabia Witek. Mika nie rozpoznaje w kobiecie poszukiwanej. Hr. Witek w OPS-ie podczas rozmowy z Jerzym awanturuje się o rzekomo zagrabioną przez urzędników nieruchomość. Jerzy brutalnie traktuje swojego klienta i wyprasza go z Ośrodka. Na Witka czeka przed OPS-em Agata, która teraz posługuje się imieniem Terenia. Tym razem Mika rozpoznaje w niej poszukiwaną kobietę. Bezdomni koczują w opuszczonym dworku w okolicach ogródków działkowych. Terenia choruje i jest osłabiona. W poszukiwaniu jedzenia Witek z kolegami natrafiają na wytwórnię bimbru. Na ich nieszczęście pojawiają się bimbrownicy, którzy dotkliwie biją jednego z bezdomnych. Świadek zdarzenia wzywa straż miejską. Na miejscu zjawiają się również Wiktor i Jerzy.

Edyta, katowana i gwałcona żona od pewnego czasu nie pojawia się w Ośrodku, ponieważ zabronił jej tego mąż Bolek. Zaniepokojona Mika prosi Wiktora, żeby odwiedził z nią Edytę. Na nowo przekonana Edyta następnego dnia pojawia się na zajęciach grupy wsparcia. Niezauważony Bolek śledzi ją. Wieczorem pijany pojawia się w domu i brutalnie bije żonę. Edyta wzywa policję i wypełnia Niebieską Kartę. Bolek demoluje mieszkanie i niszczy jej rzeczy. Kobieta robi lekarską obdukcję i prosi Mikę o pomoc w znalezieniu jakiegoś lokum. Wiktor załatwia pokój w Domu Samotnej Matki. Po kolejnym zebraniu grupy terapeutycznej Mika zaprasza Edytę na kawę do pomieszczenia socjalnego. W tym momencie w Ośrodku pojawia się pijany i agresywny Bolek...

Tomasz – aktor i celebryta ma zagrać główną rolę w filmie „Mecz bezdomnych”. Trafia do OPS, żeby uzyskać pomoc w przygotowaniu się do roli. Nieoczekiwanie dla wszystkich spotyka tam Grażynę – dawną koleżankę ze szkoły teatralnej. Przy okazji współpracownicy Grażyny dowiadują się o aktorskim epizodzie w jej życiu. Wiktor oddelegowuje Grażynę do pomocy Tomaszowi. Stopniowo Tomasz i Grażyna zaczynają mieć się ku sobie…

Helenę, starą samotną kobietę, na co dzień wspiera sąsiad Władysław. Jednak i on – również człowiek starszy – nie we wszystkim jest w stanie jej pomóc. Kobieta nie dojada, nie płaci czynszu. Grozi jej eksmisja. Helena jednak nie chce iść do przytułku. Próbują jej pomóc Mika i Małgosia, ale stara kobieta ma trudny charakter. Mika dowiaduje się, że ich podopieczna ma córkę, która jednak nie utrzymuje z matką kontaktów. Kiedy pewnego dnia Helena trafia do szpitala, Mika i Małgosia postanawiają odnaleźć jej dorosłą córkę. Gdy to się udaje, pojawia się szkopuł następny – Monika nie chce znać swojej matki. Na jaw wychodzą przerażające fakty z przeszłości.

Na budowie znaleziona zostaje nieprzytomna 13-letnia dziewczynka bez dokumentów. Została pobita i zgwałcona. O pomoc w identyfikacji zostaje poproszony OPS (być może to jedna z „Klientek” , dziecko z rodziny zagrożonej). Kalina nie zna dziecka ale – przejęta jego losem i podejrzewając, że jest romskiego pochodzenia – udaje się do Fundacji Bahtale Roma. Tu (z trudem) dowiaduje się, że mała jest zapewne Romką z Rumunii. Gdy mała Sylvian wraca do przytomności okazuje się (zgodnie z podejrzeniami Kaliny) że została porwana na żonę…

Piętnastoletni Marek z dwójką młodszego rodzeństwa znajduje się pod formalną opieką chorego na cukrzycę dziadka. Ich rodzice wyjechali za granicę w poszukiwaniu pracy. Opiekuje się młodszym rodzeństwem i dziadkiem, próbuje też zebrać pieniądze na bilet do ojca. Dzieci oszczędzają na wszystkim, aby tylko odzyskać rodziców. W OPS - ie w zastępstwie Aliny, która wyjechała na urlop do Włoch, rodzinę prowadzi Małgorzata. Jej wizja lokalna jest całkowicie niezgodna z opisem przekazanym przez Alinę. Dzieci mają trafić do pogotowia opiekuńczego. Z urlopu tymczasem wraca Alina. Koleżanki i koledzy z ośrodka mają do niej pretensję z powodu nieprawidłowego rozpoznania sprawy trójki rodzeństwa. Okazuje się jednak, że to jeszcze nie wszystko, co Alina ukrywa w sprawie tej rodziny.

Stefan, znany fotoreporter wojenny, który z powodu ran odniesionych podczas jego misji w Afganistanie, porusza się na wózku i nie może pogodzić się ze swoim kalectwem. Ma ciężką depresję. Co chwila wraca do tamtego feralnego dnia. W jego mniemaniu to koniec marzeń, koniec kariery - fotografa wojennego. Świat mu się wali - nie ma za co żyć. Do tej pory był wolnym strzelcem bez ZUS - u ubezpieczeń i zabezpieczenia przyszłości. Stefan jest bliski samobójstwa. Kalina jako pracownik OPS opiekuje się kaleką, coraz mocniej angażuje się w sprawę Stefana. Zwraca to uwagę Wiktora, który próbuje zwrócić uwagę Kaliny na innych podopiecznych. Tymczasem Stefan spotyka się z dawnym kumplem z Afganistanu Krzysztofem. To spotkanie rzuca inne światło na wypadek Stefana. Czy na pewno był to wypadek? Gdzie zaginęły zdjęcia Stefana? Kalina pomimo swoich problemów ze zdrowiem, cały czas walczy o Stefana.Próbuje załatwić mu rehabilitację i powrót do normalności. Jednak czy przypadkiem te problemy zdrowotne Kaliny, nie będą w przyszłości jej źródłem szczęścia i miłości? Zobaczymy. Na razie Stefan i Kalina stają się sobie coraz bliżsi, Ich rozmowy wykraczają daleko poza normalny stosunek służbowy. Kalina opowiada o swoim odejściu z zakonu i problemach. Stefan jest coraz bardziej nią zafascynowany.

Choroba psychiczna. Asia mdleje na lekcji, Pogotowie stwierdza anemię, ogólne zaniedbanie zaś na ciele dziewczynki znajduje stare i nowe sińce. Wywiad u sąsiadów matki Asi dopełnia ponurego obrazu: bezrobotna alkoholiczka, wrzaski po nocach, nie wpuszcza córki do domu, Asia wielokrotnie nocuje na klatce schodowej. W efekcie – Asia trafia do pogotowia opiekuńczego.

Wiktor konfliktuje się z kolegą ministrem na tle pomocy ludziom pozbawionym dachu nad głową przez nagły wypadek i wychodzi z jego gabinetu trzaskając drzwiami. Poszkodowanym pomaga Krystyna i jej nowa Fundacja „Nadzieja”.

Wiktor jedzie odwiedzić swojego ojca w szpitalu, w małym miasteczku w Górach Sowich. Nie widzieli się od bardzo dawna. Niestety, ojciec w nocy umiera. W szpitalu Wiktor poznaje 60-letnią Marię, głuchoniemą towarzyszkę swojego ojca. Razem próbują załatwić sprawy pogrzebu. Gdy ksiądz odmawia pochówku, syn decyduje się pochować go w swoim mieście, obok grobu matki. Wiktor przywozi Marię, która zatrzymuje się u swojego syna, Tadeusza. Poznaje sprawę rodziny Lutków. Postanawia pomóc lokatorom w walce z bezwzględnym Budnym.

Mika podczas odwiedzin w Domu Pomocy Społecznej poznaje niepełnosprawnego Kamila (20 lat). Chłopak, mimo że jest na wózku, już kilkakrotnie uciekał z DPS-u. Tym razem znaleziono go aż na trasie wylotowej do Berlina. Kamil chce dostać się do swojej matki, która mieszka w stolicy Niemiec z nowym partnerem. Porzuciła syna pod pretekstem, że jego wózek nie mieścił się w samochodzie jej przyjaciela. Faktycznie wyjazd z Polski był dla niej ucieczką od problemów. Brat Kamila, Marcin, odsiaduje wyrok w więzieniu. Jedyną przyjaciółką Kamila jest sparaliżowana Ewelina. Dziewczyna nie może nawet mówić, ale dzięki zakupionemu ze środków unijnych komputerowi, mogą się komunikować. Kamil ma marzenie - chciałby zostać taksówkarzem. Mika spróbuje mu w tym pomóc. Wiktor z Miką odwiedzają Budnego w jego biurze w kamienicy Lutków. Budny próbuje ich przekonać, że zaszło małe nieporozumienie i wszystko już jest w porządku, jednak oni mu nie wierzą.

16-letnia Wiola zwraca uwagę Aliny, gdy przychodzi po swoją małą siostrę Ewę do świetlicy środowiskowej. Wiola ma chłopaka, który przebywa w hostelu dla nieletnich...

Do Kaliny przychodzi Liliana, emerytowana śpiewaczka operowa, która opowiada jej o swoim niewidomym, znęcającym się nad nią mężu. Kalina poruszona historią kobiety postanawia osobiście zbadać tę sprawę. Okazuje się, że Liliana jest uzależniona od hazardu i wszystkie pieniądze przepuszcza na automatach. To nie ona jest ofiarą, ale jej niewidomy mąż, którego terroryzuje fizycznie i psychicznie. Wiktor i Mika rozmawiają z mieszkańcami kamienicy Lutków. Wszyscy są zastraszeni, boją się konfrontacji z Budnym. Podczas wizyty w kamienicy zostają zaczepieni przez trzech Osiłków Budnego, którzy każą im się wynosić i grożą poważnymi konsekwencjami.

Podczas badań w szpitalu Małgosia poznaje Adama, który desperacko próbuje dostać się do swojej partnerki Alicji (44 lata), leżącej po wypadku w śpiączce na OIOM-ie. Para wychowuje razem 10-letniego Ksawerego, syna kobiety.

Bezrobotna Urszula jest wdową wychowującą samotnie córkę Julię. Zaręczyła się z Marcinem. Będąc ślepo zakochaną w mężczyźnie i pragnąc zapewnić dziecku pełną rodzinę, lekceważy alkoholizm mężczyzny i jego przemoc w stosunku do niej i córki. Tymczasem Budny we współpracy z mediami oraz lokalnymi gangsterami organizuje wielką prowokację mającą na celu skompromitowanie kierownika OPS-u. Wiktor ma poważne kłopoty.

Marzena zostaje zarażona przez swojego męża, Janusza, wirusem HIV. Sprawa wychodzi na jaw, gdy zachodzi w ciążę. Wirus przenosi się na dziecko. Kobieta pozostaje bez środków do życia. Chce wrócić do pracy i postanawia znaleźć żłobek, który przyjmie jej dziecko. Kobieta od początku jest szczera i nie chce ukrywać prawdy o chorobie. Po publikacji w mediach o sprawie rzekomego pobicia prostytutki przez dyrektora OPS-u mówią już wszyscy. Wiktor spędził dobę w więzieniu, skąd za poręczeniem wyciąga go Mika. Przerażona Marta unika kontaktu z Wiktorem. Dodatkowo grozi mu dyscyplinarne zwolnienie z pracy.

Bolek dostaje w więzieniu dokumenty rozwodowe i wpada w depresję. Edyta też przeżywa rozwód i nie chce odwiedzić Bolka w zakładzie. Pretensje o to ma do niej starszy syn, Radek. Chłopak odreagowuje sytuację na swój sposób: wagaruje, pali, narkotyzuje się i maluje z kolegami pociągi.

Maks prowadzi dziennikarskie śledztwo w sprawie handlu organami. Poznaje 17-letniego Kubę, który gotowy jest sprzedać nerkę. Chłopak utrzymuje bezrobotnego ojca w depresji i młodszą siostrę, a jego dziewczyna Kasia, jest w ciąży...

OPS zajmuje się sprawą rodziny Frydrychów. Ojciec, wychowujący samotnie czwórkę dzieci, od kilku miesięcy nie zgłasza się po zasiłek. Małgosia odkrywa, że mężczyzna zmarł, a rodzeństwem opiekuje się najstarsza siostra, której pomaga przyjaciel - Borys. Tymczasem Antkowi udaje się uniknąć kłopotów z prawem w związku z demonstracją w obronie zagrożonych eksmisją lokatorów. Wiktor ma mniej szczęścia. Prostytutka, która oskarżyła go o pobicie, podtrzymuje swoje zeznania.

Iza zajmuje się sprawą więźnia, chirurga Filipa. Młody człowiek był uzależniony od narkotyków i wskutek niedopełnienia obowiązków lekarskich trafił za kratki. Podczas buntu w więzieniu, gdzie przebywa, został raniony strażnik. Filip uratował mu życie. Jednak w związku z tym, że utracił prawo do wykonywania zawodu, jego czyn - zgodnie z procedurami - oznacza utratę szansy na warunkowe zwolnienie.

Umiera Edmund, właściciel autobusu, który nocami rozwoził jedzenie bezdomnym. Okazuje się, że założona przez niego spółdzielnia socjalna ma długi. Mika i Jerzy namawiają Edytę do przejęcia autobusu i stworzenia mobilnej jadłodajni, która nadal wieczorami będzie karmić potrzebujących. Profesor i jego syn są świadkami próby zastraszenia córki Lutków, Natalki, przed ludzi Budnego. Obaj składają wizytę kamienicznikowi. Odmawiają sprzedaży mieszkania i każą mu zostawić rodzinę Lutków w spokoju. Tymczasem Sandra, podstawiona prostytutka, oskarżająca Wiktora o gwałt, zaczyna sypać. Pętla wokół Budnego zaciska się...