Władysław modli się w pustym kościele. Patrząc na zdjęcie uśmiechniętej Doroty w habicie, które nosił w modlitewniku jako zakładkę, zaczyna płakać. Starszej kobiecie pytającej go, co się stało, odpowiada, że stracił ukochaną córkę. W domu trwają spory, czy zawiadomić Marię przebywającą w Druskiennikach o porwaniu. Elżbieta odwiedza Pawła i Krystynę, mówi im, jak źle ojciec znosi całą sprawę. Jeżeli coś stanie się Dorocie, staruszek tego nie przeżyje. Paweł wpada na pomysł, aby Krystyna dowiedziała się czegoś przez Sowińskiego pracującego w MSZ. Michał zwierza się Bognie, że jego rodzice niezbyt entuzjastycznie przyjęli wiadomość o przeprowadzce syna do ukochanej. Bogna nie przejmuje się tym, śpieszy się do pracy. Na odchodnym pyta, czy Michał poradzi sobie sam. W szpitalu Bogna informuje koleżankę, że wycofała swoje wymówienie. Mówi jej też, że Michał wprowadził się do niej. Jest szczęśliwa i pełna optymizmu. Gdy wraca do domu, zjawia się jej ojciec. Michał słyszy z drugiego pokoju jego rozmowę z córką. Mężczyzna krzyczy, że nigdy nie zaakceptuje jej związku z kaleką.