Grupa ludzi porzuca na brzegu 10-letniego chłopca, po czym odpływa w kierunku wybrzeży Bretanii. Porzucony Gwynplaine znajduje w śniegu niewidomą dziewczynkę, która zabiera ze sobą, tratując przed pewną śmiercią. Obojgu udaje się dotrzeć do wozu Ursusa (Gérard Depardieu), samotnika, brzuchomówcy, który zarabia na życie występami na jarmarkach ludowych. Ursus postanawia zaopiekować się dziećmi. Odkrywa, że twarz chłopca została trwale zdeformowana tak, że imituje ciągły śmiech. Piętnaście lat później zakochani Gwynplaine (Marc-André Grondin) i szesnastoletnia Dea (Christa Theret) nadal żyją razem z Ursusem. Na jednym z przedstawień na Gwynplaine’a zwraca uwagę znudzona dworskim życiem, zepsuta księżniczka Jozjana (Emmanuelle Seigner). Wkrótce chłopak trafia na dwór królewski, gdzie przez zbieg okoliczności dowiaduje się że jest Fermainem, synem lorda Clancharlie, który ongiś popadł w niełaskę u króla. Gwynplaine, odtąd nazywany lordem, otrzymuje prawo uczestniczenia w obradach Izby Lordów, gdzie próbuje wygłosić przemówienie o nędzy ludu. Z powodu swojego wyglądu nie jest jednak traktowany poważnie i zostaje wyśmiany. Odkąd nie jest plebejuszem, traci też zainteresowanie Jozjany. Zdaje sobie sprawę, że jego miejsce jest w wozie Ursusa, gdzie czeka na niego zapomniana Dea. Ale na powrót jest już za późno.