O filmie
Najgłośniejsze wydarzenie filmowego sezonu 1972-73. Film, będąc prawdziwie rewolucyjnym podejściem do spraw erotyki, spotkał się ze zmasowanym atakiem obrońców moralności, którzy żądali sądowej decyzji o konfiskacie dzieła...
Paul ma 45 lat, jest Amerykaninem mieszkającym w Paryżu. Gdy jego żona popełnia samobójstwo wychodzi na miasto włócząc się bez celu. Spotyka Jeanne, dwudziestoletnią Francuzkę. W opuszczonym mieszkaniu spędzają trzy dni pełne brutalnego, sadomasochistycznego seksu... Paul nie chce nic wiedzieć o dziewczynie, chce tylko anonimowego ciała, by zadawać mu gwałt. Jeanne poddaje się jego grze czerpiąc z tego przyjemność, jakiej nie zaznała w swoim stałym związku. Gdy jednak dla dziewczyny przygoda się kończy, Paul zaczyna odczuwać dojmującą tęsknotę. Odnajduje ją i prowokuje, wreszcie wyznaje miłość. Jeanne ucieka. Na widok wdzierającego się do jej mieszkania Paula, przerażona strzela do niego z pistoletu.
Bernardo Bertolucci, mimo oskarżeń o pornografię, stworzył dzieło przejmujące, odkrywające mroczną, dramatyczną stronę ludzkiej seksualności, w której mieszają się najwyższe emocje, obsesja wolności, totalne zniewolenie, twórczość i autodestrukcja... Nie byłoby to możliwe bez rewelacyjnych kreacji aktorskich debiutującej tu Marii Schneider i Marlona Brando. To film, o który ludzie będą się spierać, dopóki będzie istniało kino napisała Pauline Kael.
