Rok 1925. Inżynier Carl Åkerblom trafił do szpitala psychiatrycznego za usiłowanie zabójstwa swej narzeczonej. To właśnie tam wpada na nowatorski pomysł kina dźwiękowego. Po wyjściu ze szpitala, razem ze znajomymi zaczyna ten projekt realizować. Tematem stają się ostatnie chwile z życia jego ulubionego kompozytora -… zobacz więcej
- Reżyseria
- Ingmar Bergman
- Scenariusz
- Ingmar Bergman
- Aktorzy
- Börje Ahlstedt, Marie Richardson, Erland Josephson
- 1 osoba lubi
- 0 osób chce obejrzeć. obejrzy
- 1 udział w konkursie zobacz więcej
Börje Ahlstedt
Marie Richardson
Erland Josephson
Pernilla August
Anita Björk
Agneta Ekmanner
Lena Endre
Gunnel Fred
Gerthi Kulle
Johan Lindell
Peter Stormare
Folke Asplund
Rok 1925. Inżynier Carl Åkerblom trafił do szpitala psychiatrycznego za usiłowanie zabójstwa swej narzeczonej. To właśnie tam wpada na nowatorski pomysł kina dźwiękowego. Po wyjściu ze szpitala, razem ze znajomymi zaczyna ten projekt realizować. Tematem stają się ostatnie chwile z życia jego ulubionego kompozytora - Franza Schuberta. Ale i jego powoli ogarnia coraz bardziej odczuwalne przeczucie śmierci... Lemiur
- Gatunek
- Dramat
- Słowa kluczowe
- śmierć, klaun, film w filmie, teatr amatorski zobacz więcej
- Premiera
- 1997-11-01 (świat)
- Wytwórnia
-
Sveriges Television AB (producent)
Danmarks Radio (DR) (współpraca produkcyjna)
Norsk Rikskringkasting (NRK) (współpraca produkcyjna) zobacz więcej - Kraj produkcji
- Szwecja, Włochy, Niemcy, Norwegia, Dania
- Inne tytuły
- Dabei: Ein Clown (Niemcy)
I klovnens nærvær (Norwegia)
In the Presence of a Clown (tytuł międzynarodowy)
Vanità e affanni (Włochy) - Czas trwania
- 119 minut
Ta strona powstała dzięki ludziom takim jak Ty. Każdy zarejestrowany użytkownik ma możliwość uzupełniania informacji
o filmie.
Poniżej przedstawiamy listę autorów dla tego filmu:
Ogólne
Czy wiesz, że?
- Ciekawostki
- Wpadki
- Pressbooki
- Powiązane
- Ścieżka dźwiękowa
Pozostałe
- Komentarze
- Nagrody
- Wiadomości
- Wytwórnie
- Seanse TV
- Repertuar
- Inne strony www
Proszę czekać…
Teatr i film chyba najpełniej się łączą w jedno w tym utworze Mistrza (tak co do treści jak i formy).