Furia 2014

Świetne kino wojenne – Brakowało ostatnio takich filmów. Brudny, naturalistyczny, brutalny. Ayer, podobnie jak w Bogach ulicy, maksymalnie angażuje emocjonalnie widza w wydarzenia z ekranu. Świetnie wprowadza bohaterów, naznacza relacje między nimi i ich osobowości w taki sposób, że obok śmierci niektórych członków załogi Furii nie przejdziemy obojętnie.

Aktorsko film wypada też super, nawet LaBeouf przypomina, że kiedyś ukończył jakąś szkołę aktorską i stać go na stworzenie realistycznej i wiarygodnej postaci.

Jeśli w podobny sposób Ayer nakręci "Suicide Squad" to jestem spokojny o tą adaptację komiksu.

8/10
Pewnie jakbym teraz układał TOP listę 10 najlepszych filmów, dla Fury znalazłoby się miejsce.

8/10 – Czas na wrażenia świeżo po premierze…
oczywiście nie obyło się w tym filmie bez scen, na widok których myślisz – serio?! ale mi to nie przeszkadzało:) dobry film wojenny, aczkolwiek nie zachwycił mnie tak, jak Szeregowiec Ryan.
Nie próbuje porównywać tych dwóch filmów, bo są totalnie różne i w zupełnie innym klimacie.
mimo wszystko polecam:)

Do dziś nie mogę przeboleć zmarnowanych w tym filmie zasobów finansowych, aktorskich i potencjału tematu. Przez jakieś trzy czwarte seansu kinowego byłem przekonany, że w końcu doczekałem się rasowego filmu osadzonego w realiach II wojny światowej – kapitalny klimat, świetni aktorzy, mistrzowskie sceny potyczek.. Niestety w końcowych scenach twórcy zaserwowali siermiężnego, naiwnego knota – po prostu "Czterej pancerni i pies" z efektami specjalnymi. Kiedy elitarny batalion SS uzbrojony w ręczną broń przeciwpancerną nie mógł sobie poradzić z unieruchomionym Shermanem, to już z trudem powstrzymywałem głośny śmiech. Robiłem to ze względu na dwóch siedzących po sąsiedzku młodzieniaszków, którzy śledzili przebieg wydarzeń na ekranie z widoczną fascynacją – też zapłacili za bilet, więc mają prawo odbierać to po swojemu. Na moje nieszczęście mam za sobą czynną służbę wojskową i dość długi okres zainteresowania militariami oraz historią, więc całe początkowe wrażenie szlag trafił. Nie mogę zrozumieć, jak twórcy mogli do tego dopuścić. Chyba scenarzysta pracował solidnie, dopóki nie skończyła się wena twórcza, a potem zaczął chlać na umór, dopisując naprędce zakończenie, żeby zamknąć umowę.

Film mnie nie urzekł. Daję 7 za dosyć realistyczne sceny, dobre zdjęcia i dobre aktorstwo. Jednak do ósemki czy dziewiątki daleko. Mam wrażenie, że Amerykanie nie potrafią zrobić na prawdę realistycznego filmu wojennego, jak Europejczycy, nie są w temacie. Ktoś się tu bardzo starał, ale jest to przejaskrawione. Na siłę to jakoś jest. Film jest dobry, nie powiem, ale daleko mu do naszych, a szczególnie rosyjskich produkcji wojennych (szczególnie mam na myśli Idź i Patrz oraz stare polskie i rosyjskie filmy wojenne). Nie mówię, że film jest zły, ale jakoś tak czuję naciągarstwo. Jednak oddaję honor, że się starano.
EDIT: taka humoreska mi do głowy przyszła, gdyby ci Amerykanie mieli do czynienia nie z głupimi szkopami, ale Polakami, to chyba tak łatwo na skrzyżowaniu by nie poszło.

Pot, krew i smar [8.5/10] |||

Rasowe kino wojenne. Bez upiększania. Bardzo celny slogan na plakacie: historia jest brutalna. Taki "H.M.S. Ulisses", tylko że z czołgiem w roli głównej.