Doktor Roman Bognar jest chirurgiem w jednym ze stołecznych szpitali. Jego syn Maciek oblał egzamin na studia, wkrótce ma ponownie zdawać. Ojciec niepokoi się o wynik. Tymczasem na oddział zostaje przyjęta Anna Lipczyc, żona dyrektora wielkiej fabryki. Czeka ją operacja serca, którą ma przeprowadzić prof. Burski z doktorem Bognarem. Bognar otrzymuje jednak propozycję wyjazdu na stypendium naukowe do Brighton. Jego wyjazd oznacza, że Annę będzie operował ktoś inny. Lipczyc nie chce do tego dopuścić, zastanawia się jak zatrzymać Bodnara w Polsce. Wkrótce znajduje rozwiązanie. Czy okaże się skuteczne?

Bognar ma romans z Anną, pacjentką którą operował. Namawia ją, by się rozwiodła. Gdy ona odmawia, Bognar kończy związek. Równocześnie ma problemy w szpitalu: jeden z jego pacjentów, chory na raka Tomala umiera. Sekcja wykazuje wstrzyknięcie zabójczej dawki morfiny. Wdowa sugeruje, że ktoś zrobił to za pieniądze. Podejrzenia padają na Bognara i Okręgowa Komisja Kontroli Zawodowej pozbawia go na rok prawa wykonywania zawodu. Milicja prowadzi dochodzenie, a Bognar rozpoczyna śledztwo na własną rękę. Od wdowy dostaje zdjęcie towarzyszy męża z wojny. Jej zdaniem któryś z nich dał komuś w szpitalu łapówkę, chcąc w ten sposób ulżyć cierpieniom przyjaciela.

Bognar szuka pracy - oczywiście w służbie zdrowia. Nikt nie chce go jednak zatrudnić. W końcu trafia do przychodni przyzakładowej jako pomoc lekarska. Jednocześnie poszukuje kolegów Tomali ze zdjęcia. Przypadkowo trafia na pewien trop, który wiedzie do sędziego Nowaka. Czy to on pomógł umrzeć przyjacielowi z czasów wojny?

Poszukując ludzi ze zdjęcia, Bognar trafia na prowincję. Podejmuje pracę higienisty w technikum rolniczym na wsi, w pobliżu miasteczka, w którym mieszka poszukiwany przez niego zegarmistrz Tyczyński. W tym samym czasie w okolicy pojawia się emerytowany dyrektor departamentu w Ministerstwie Zdrowia. Nie umie wytrzymać bez pracy, zostaje społecznym inspektorem zdrowia. Inspekcje, które prowadzi, pokazują mu, jak bardzo prowincjonalna rzeczywistość się różni od tej przedstawianej w raportach. Bognar spotyka się wreszcie z Tyczyńskim.

Kolejną poszukiwaną przez Bognara osobą jest lekarz prowadzący wiejski ośrodek zdrowia w podgórskiej wiosce. Bognar znajduje tam pracę jako pomocnik miejscowej zielarki. Przypadek sprawia, że musi użyć swych umiejętności lekarza. Razem z Bilskim przeprowadza udaną operację. Czy przy tej okazji dowie się czegoś w interesującej go sprawie?

O następnym poszukiwanym Bognar wie, że to ktoś związany z Krakowem. Szuka więc pracy w tym mieście. Trafia jako pielęgniarz do szpitala, gdzie nawiązuje przyjaźń z pracującą tam doktor Brzeską. Rozpoznaje ona w pielęgniarzu znanego doktora, którego poznała na praktyce w stołecznym szpitalu. Z czasem przyjaźń przekształca się w coś więcej. Czy dr Brzeska będzie umiała pomóc Bognarowi w poszukiwaniach?

Bognar bierze urlop i jedzie do pobliskiego miasteczka, aby spotkać się z ostatnim już mogącym uwolnić go od podejrzeń człowiekiem. Jest to Łoboda, właściciel warsztatu samochodowego. W nawiązaniu kontaktu pomaga miejscowy lekarz, doktor Czarnobil, stryj Ewy Brzeskiej. W trakcie rozmowy Bognar zyskuje pewność, że Łoboda dał łapówkę, ale nie może dowiedzieć się, komu ona została wręczona. Wkrótce Bognar dostaje wezwanie do stawienia się w Komendzie MO w Warszawie. Co go tam czeka? Czy będzie mógł wrócić do pracy? Jak ułoży się jego życie osobiste?