Sensacyjna karta historii dwudziestolecia międzywojennego. Naprzeciw siebie służby wywiadowcze Polski i Niemiec. Intrygująca opowieść o tajnej szpiegowskiej grze, misternych akcjach wrogich wywiadów i legendarnych ich asów.
Niemcy zmierzają do rewanżu za klęskę poniesioną w I wojnie światowej. Aktywizują działalność agenturalną w Europie. Osobisty pojedynek toczą dawni przyjaciele, których losy ponownie krzyżują się na szlakach tajnych misji. Polacy łamią szyfr Krigsmarine, penetrują niemiecką pocztę specjalną, a superagent w Berlinie nadsyła rewelacyjne materiały o planach napaści na Polskę. Wkrótce meldunki są jednoznaczne: wojna jest przesądzona. Na Warszawę nadciąga pierwszy nalot.
Poznań - jesień 1917 roku. Powstaje tajna organizacja harcerska, w szeregi której wstępują Czarek Adamski i Franek Relke. Obaj podkochują się w Dorocie, utalentowanej pianistce.
Jesień 1918 roku. Franek wraca z wojny i zostaje ponownie przyjęty do drużyny. Wybucha powstanie w Wielkopolsce. Chłopcy dostają rozkaz zdobycia małej stacyjki.
Przed zbrojną akcją Franek gdzieś znika i odnajduje się dopiero po paru dniach z raną w nodze. Kolegom opowiada, że trafiła go zbłąkana kula. Tymczasem Niemcy na wieść o wybuchu powstania w Wielkopolsce planują operację militarną pod kryptonimem „Wiosenne słońce”.
Czarek występujący w roli montera poznaje szczegóły akcji „Wiosenne słońce”. Tymczasem jeden z meldunków Franka dla Niemców wpada w ręce porucznika Kalety.
Berlin 1923 rok. Franek Relke zostaje koordynatorem przygotowań do uruchomienia w Polsce placówek niemieckiego wywiadu. W Chełmnie Czarek Adamski ulega namowom majora i angażuje się w pracę polskiego kontrwywiadu.
Współpracownik polskiego wywiadu w gdańskiej policji niemieckiej ujawnia Czarkowi istnienie przecieku w sztabie WP. Polskie służby zastawiają pułapkę na niemieckiego informatora.
Wywiadom zachodniej Europy wiadomo o tajnym liście ministra spraw zagranicznych Niemiec do księcia Hohenzollerna. Czarek - jako Austriak Otto Strauss – zdobywa dokument. Wynika z niego, że Niemcy chcą rewizji wschodnich granic.
Polski wywiad zamierza podsunąć Abwehrze jako agenta porucznika Madeja. Berlińska centrala ma w Warszawie swojego człowieka, który zna Madeja, jego hulaszczy tryb życia i rosnące długi.
Polski wywiad śledzi każdy krok Elzy. Czarek chce wytropić jej łącznika z Berlinem. Tymczasem ona sama jedzie do Niemiec i na granicy przechodzi rewizję.
Chęć współpracy z polskim wywiadem zgłasza związany z Abwehrą kupiec z Gdańska. Na poparcie swej wiarygodności dostarcza Czarkowi szkic nowej bomby, której tajemnicę zna tylko III eskadra z Bydgoszczy i Berlin.
Agentem polskiego wywiadu zamieszkałym w Berlinie ma być rotmistrz Jerzy Osnowski, czterokrotny kawaler Krzyża Walecznych, zdobywca licznych nagród jeździeckich, hulaka na bocznym torze, znany w wojsku jako przeciwnik Piłsudskiego.
Agenci naprowadzają polski wywiad na Lebera - dezertera z WP. Tropiąc jego córkę Czarek trafia na poligon, na którym wybudowano tajemniczą makietę fragmentu miasta.
Rok 1932. W Gdańsku mnożą się prowokacje wobec Polaków, widoczna jest koncentracja szturmowców z SA. W Sopocie instaluje się Relke - nowy szef aktywizującej się komórki Abwehry.
Czarek jedzie do Paryża, aby dostarczyć wywiadowi francuskiemu klucz do szyfru Kriegsmarine. Z rozszyfrowanych depesz wynika, że Niemcy mają informacje o stanie marynarki francuskiej.
Pociąg relacji Berlin - Prusy Wschodnie jedzie tranzytem przez Polskę. Wywiad polski obmyśla trudną akcję „Wózek”, której celem jest przechwytywanie niemieckiej poczty specjalnej wożonej w ambulansie pocztowym.
Hrabia Georg von Nałęcz przekazuje wywiadowi polskiemu rewelacyjne materiały: najpierw dane techniczne junkersa, nowego niemieckiego bombowca, a potem fragmenty planu przygotowań napaści na Polskę.
Hrabią Georgiem interesuje się Relke, który chce doprowadzić do aresztowania osób przekazujących tajne informacje z kancelarii Guderiana. Pracownicy Abwehry przygotowują pułapkę.
Admirał Canaris żąda informacji o stanie floty polskiej i rozmieszczeniu wojska na Oksywiu. Radca Voraczek dostarcza Relkemu listę potencjalnych informatorów.
Rok 1937. W Świnoujściu Niemcy planują budowę ośrodka do badań nad nową bronią rakietową. Dokumenty dotyczące tego projektu posiada inspektor Kriegsmarine Alex Radisch. Czarek postanawia skłonić go do współpracy.
Dawny kolega Czarka, prof. Rajmund Wolta, na prośbę wywiadu polskiego jedzie do Jeny. Dokonuje cennych obserwacji, ale działa nieostrożnie i wpada w tarapaty.
Rok 1938. Franz Relke otrzymuje wiadomość, że w polskiej prasie ukazały się sformułowania z tajnej instrukcji gauleitera Forstera, dotyczące postępowania z Polakami w Gdańsku. Przeciek nastąpił w gdańskim oddziale NSDAP.
Rok 1939. W imieniu wywiadów polskiego i niemieckiego Czarek i Relke uzgadniają wymianę agentów. Na prośbę Relkego Czarek wiezie go do matki, z którą nie widział się przez dwadzieścia lat. Tymczasem meldunki polskich wywiadowców są jednoznaczne: wojna jest przesądzona.