Wyspa betonu na czarnogórskiej prowincji. W niedokończonym, opustoszałym hotelu dwóch mężczyzn znajduje swój azyl. Skąd przybyli, jak się nazywają, co ich łączy – nic o nich nie wiemy. Z dala od miejskiego harmidru tworzą dwuosobową, samowystarczalną komunę. W ciągu dnia wędrują po okolicy w poszukiwaniu jedzenia, noce spędzają wspólnie w namiocie. Nie potrzebują słów, by się porozumieć. Ich harmonijne życie naruszy jednak przybycie tego Trzeciego, intruza, w którego wciela się sam reżyser. Zagadkowy, pozostawiający więcej pytań niż odpowiedzi film Danego Komljena zrywa ze wszystkim, co widzom zazwyczaj kojarzy się z kinem bałkańskim. To wyciszony, przekraczający tradycyjną narrację kolaż filmowy o porzuconych miejscach i ludziach, którzy porzucili współczesny świat. Osobiste historie, fotograficzne dokumentacje nieudanych projektów budowlanych, ujęcia wyludnionych przestrzeni i senne wizje splatają się na ekranie w refleksję o zmierzchu różnych utopii – architektonicznych, prywatnych i politycznych. Jeden z najbardziej intrygujących debiutów ostatnich lat.