Marlène to trzydziestokilkuletnia hedonistka, która nigdy nie wyrosła z etapu studenckich imprez do białego rana, eksperymentowania z wszystkim i wszystkimi oraz nie przejmowania się tym, czy kolejny poranek przyniesie coś więcej niż całodniowego kaca. Elli to rezolutna ośmioletnia dziewczynka, która w poszukiwaniu bratniej duszy zaczyna eksplorować ścieżki uczęszczane głównie przez dorosłych, między innymi tę prowadzącą do stanu odurzenia alkoholowego. Problemy pierwszej można śmiało zrzucić na karb emocjonalnej niedojrzałości i przepisać terapię odwykową, gdy będzie już bardzo źle, ale jeszcze nie za późno. Sytuacja drugiej jest znacznie gorsza, ponieważ zmuszona do zbyt wczesnego dojrzewania, żyjąca w świecie permanentnego kontaktu z dostępnymi na wyciągnięcie ręki trunkami dziewczynka będzie miała w przyszłości problem z dostrzeganiem granicy pomiędzy kieliszkiem do towarzystwa a nałogiem. Co łączy Marlène i Elli poza topieniem smutków w alkoholu? Są matką i córką.