Rzecz dzieje się 11 września w Nowym Jorku. Dzień zaczyna się jak każdy inny: młoda kobieta, grająca na zabytkowym instrumencie, teorbanie, utwory XVIII-wiecznego kompozytora, wybiera się na ważne przesłuchanie do wybitnego wirtuoza. Od tego zależy jej dalsza kariera muzyczna. W chwili, gdy chce wyjść z domu, orientuje się, że jej partner przez pomyłkę zamknął ją w mieszkaniu zabierając ze sobą klucze. Joanna musi znaleźć sposób, żeby się wydostać. Otoczona rozlicznymi współczesnymi mediami, rozmawia przez telefony i Internet z koleżanką, bratem, nadopiekuńczą matką. Coraz bardziej zdenerwowana szuka pomocy u partnera zaczynającego rutynowy biznesowy dzień pracy w wieży WTC, błaga o przyjście ślusarza, czeka na spóźniającą się sprzątaczkę. Po kolejnym telefonie Joanny Greg decyduje się wreszcie dostarczyć upragnione klucze, jednak jego wyjście z biura opóźnia się. A zegar nieubłaganie odlicza czas: Joanny, Grega i trzech tysięcy innych ludzi.