Pieniądz 1983

Kto nie oglądał – niech nie czyta!      
     

Dosyć ciekawa opowieść o zbrodni, właściwie to nie o niej samej, tylko o tym jak łatwo kogoś do niej popchnąć. Film jest niczym ballada o chęci uczciwego życia, pracy dzień w dzień i brania za to uczciwe zajęcie należnych pieniędzy, spędzania czasu z rodziną, żoną, w domu. Z drugiej strony jest mentalna pustka i moralne zepsucie, umysłowa nicość, która każe po trupach zdobywać pieniądze. O ile smarkacze mogliby się jeszcze próbować tłumaczyć swoim wiekiem i brakiem doświadczeń z poważnego życia, o tyle sklepikarze pozbawienie są nie tylko uczciwość i skrupułów, lecz i ludzkich cech. Do spółki z gówniarzami niszczą uczciwego człowieka, który przyciśnięty do muru popada w szaleństwo, skrywany szał, bezcelową chęć mordu. Aha, nie taką znowu bezcelową, w końcu zabił dla pieniędzy…      
Dosyć ciekawa pozycja, ciężka w odbiorze i trzeba poświęcić jej dużo uwagi, bo ja za pierwszym razem nie wszystko wyłapałem, nie wszystkie niuanse, detale itp. Ospała opowieść nie przyśpiesza pod koniec, widz cały czas pozostawiany jest z pytaniami: jak, dlaczego?!