Jak działa wszechświat?: Stars That Kill 5x4 2017

Powstawanie gwiazd i ich układów planetarnych niesie za sobą etap tworzenia, gdy życie gwiazdy dobiega końca zaczyna się destrukcja wszystkiego wkoło. Małe gwiazdy i te średniej wielkości, gdy skończy im się paliwo podtrzymujące fuzję jądrową, puchną do czerwonego olbrzyma. Niektóre później, zazwyczaj te mniejsze, zapadają się do białego karła. Jest to postać wypalonej gwiazdy, świecących resztek o niewiele mniejszej masie niż ta końcowa samej gwiazdy. Co oczywiste destrukcji ulega prawie zawsze cały układ planetarny, najbliżej położone zostają spalone i wchłonięte przez rozżarzoną pęczniejącą gwiazdę. Czasem wynikiem takiego niszczenia może być wybicie planet z układu lub też sama gwiazda zostanie wystrzelona w przestrzeń, zazwyczaj ma to miejsce w układach binarnych. Większe gwiazdy czeka oraz ich otoczenie czeka jeszcze większa zagłada, gdyż wybuchną one jako supernowe dewastując nie tylko gwiazdy i planety wokół siebie, ale też większość pobliskich układów, czasem część lub całą galaktykę. Pozostałością tego wybuchu jest przepiękna mgławica, której kolor i kształt zależy od materiałów jakie gwiazda miała do dyspozycji w swojej okolicy tuż przed kolapsem. Pozostała gwiazda neutronowa potrafi czasem przy dużej prędkości obrotowej stać się pulsarem. Większe gwiazdy zostają czarnymi dziurami i choć jest to powszechnie bardzo znany złowrogi obiekt, to jednak ze swoim najbliższym otoczeniem potrafi się obejść najłagodniej ze wszystkich typów gwiazd – planety potrafią pozostać nietknięte.