Pewnego dnia Emilia Kowalska (22 l.) dostaje list od dawno nieżyjącej matki. Gdy ta kobieta dzwoni do niej, dziewczyna jest w jeszcze większym szoku. Wciąż myśli, że to ponury żart. Jej matka zmarła przy jej porodzie. Emilię dręczą odtąd w nocy koszmary. Tymczasem ta tajemnicza osoba znów telefonuje i błaga Emilię o spotkanie. Chłopak Emilii, Artur, namawia ją, by spotkała się z matką. 22-latka w końcu zgadza się na to, ale ma coraz więcej pytań. Skąd wiadomo, że to jej matka? Kogo ma zapytać, czy to ona, skoro babcia już nie żyje i na świecie nie ma żadnych krewnych? Gdy wreszcie dochodzi do spotkania, Emilia odkrywa, że jej matka wygląda jak jej starsza siostra, co rozwiewa wszelkie jej wątpliwości. Matka wyjaśnia jej, że zaszła w ciążę, gdy miała zaledwie czternaście lat. Była zbyt młoda, by ją zatrzymać, więc oddała ją na wychowanie swojej matce i przysięgła, że nigdy się nie ujawni. Wkrótce potem Emilia dowiaduje się, że ma trzy młodsze siostry, a jej matka jest ciężko chora. Tylko przeszczep nerki może ją uratować, Emilia jest ostatnią deską ratunku…