Burzliwe lata 80. przyniosły we Francji ważne dla osób LGBT zmiany w prawie. W 1981 roku, w wyniku wyborów do władzy doszedł François Mitterrand, socjalistyczny polityk, który rok później zrównał wiek uprawniający do współżycia seksualnego dla osób homoseksualnych (18 lat) z wiekiem obowiązującym osoby hetero (15 lat). W tym samym czasie odbyła się także pierwsza francuska Parada. Siedemnastoletni Victor dzieli swój czas między spotkania z dziewczyną i pracę na budowie u wymagającego ojca. Chłopak ma sekret - łączy go coś więcej z synem brygadiera. Pewnego dnia ojciec Victora nakrywa ich razem uprawiających seks. Mimo liberalnych poglądów, nie jest w stanie zaakceptować, że jego syn mógłby być gejem.

Druga część historii Victora i jego bliskich przypada na rok 1999, w którym wprowadzono we Francji Pacte civil de solidarité - Obywatelską Umowę Solidarności​, a więc rejestrowany związek partnerski​​​​​. To rozwiązanie zapewniło parom homoseksualnym podstawowe prawa, które przysługują heteroseksualnym małżonkom. Adopcja dzieci przez takie pary była wtedy jednak niemożliwa. Victor pracuje jako architekt, a Serge jest działaczem organizacji LGBT. Od wielu lat żyją w stabilnym związku, ale powoli zaczynają pragnąć czegoś innego. Nieoczekiwanie, Victor spotyka na budowie Selima, swoją pierwszą miłość, który ma dziś żonę i dzieci.

Trzecia i ostatnia część miniserialu osadzona jest w 2013 roku, kiedy to we Francji zalegalizowano małżeństwa jednopłciowe. Mimo wprowadzonego prawa, osoby LGBT wciąż muszą borykać się z uprzedzeniami, choćby związanymi ze wspólnym wychowywaniem dzieci. Victor jest pochłonięty pracą i ma niewiele czasu dla swojego syna Diego, który chodzi już do liceum. W roli rodzica lepiej sprawdza się Serge, z którym znów jest w związku. Pewnego dnia mężczyźni zostają wezwani do szkoły z powodu bójki, w której Diego pobił swojego kolegę.