Siedem dalekich rejsów

Wiosna 1949 roku. Dziennikarz Jan Ronald Nowak przyjeżdża do Darłowa, niewielkiego portu nad Bałtykiem. Zamierza uciec na Zachód, a przy okazji przeszmuglować cenny tryptyk ołtarzowy, uznany za zaginiony. Musi się śpieszyć, albowiem władze komunistyczne niedługo wprowadzą dodatkowe kontrole na granicach, co może poważnie pokrzyżować jego drobiazgowo obmyślony plan. Na dworcu w Darłowie Nowak zwraca uwagę na piękną dziewczynę. Zaintrygowany nawiązuje z nią znajomość i namawia do zamieszkania w tym samym pensjonacie w sąsiednich pokojach. Próbuje uwieść Ewę, lecz ta się opiera. Ma narzeczonego w stolicy i nie chce go zdradzić. Z drugiej wszakże strony jest wyraźnie zainteresowana dopiero co poznanym adoratorem. Tymczasem emigracyjne plany Nowaka komplikują się. Wpływa na to nie tylko uczucie do Ewy, lecz także niejaki Leter, którego musi przyjąć na wspólnika. Dodatkowym problemem jest kapitan Ferdynand Stołyp, prywatnie kochanek żony Letera, a urzędowo lokalny przedstawiciel nowej władzy. Daje on Nowakowi do zrozumienia, że wie zarówno o jego planach, jak i o tym, że ma coś wspólnego z zaginięciem zabytkowego tryptyku z miejscowego kościoła. Leter naciska dziennikarza, by przyśpieszyć wyjazd. Nowak gra na czas. Chce namówić na ucieczkę Ewę. Poza tym odnawia mu się kontuzja, która poważnie utrudnia chodzenie. Ewa po długim wahaniu wreszcie ulega Nowakowi. Jednak jeszcze tego samego dnia postanawia wracać do Warszawy. opis dystrybutora