Filmy francja, hedonizm

Francja, XIX wiek. Prowincjonalny lekarz Karol Bovary czuje się samotny po śmierci żony i zaczyna coraz częściej odwiedzać Rouaulta, jednego ze swoich pacjentów. Wdowiec ulega urokowi jego córki Emmy i szybko postanawia się z nią ożenić. Ich małżeństwo nie jest jednak szczęśliwe. Kobieta nie może zadomowić się w nowym miejscu. Cierpi na nudę i pogardza swoim ograniczonym mężem. Emma po cichu marzy o miłości idealnej, o której czyta w romantycznych powieściach. W końcu żądza wrażeń popycha ją w ramiona arystokraty Rudolfa Boulanger oraz studenta prawa Leona Dupuis. Obydwa romanse są burzliwe, a także dramatyczne w skutkach. Opowieść o karmiącej się marzeniami kobiecie, która pragnie uwolnić się od rutyny i szarzyzny życia. Autorem ekranizacji powieści Gustawa Flauberta jest Claude Chabrol.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".