Filmy lekomania, relacja matka-córka

Przeszukaj katalog

Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje lekomania, relacja matka-córka. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Dramat erotyczny o kobiecie, która w obliczu swoich trzydziestych urodzin, spogląda w przeszłość na okres dziesięciu lat wstecz. Kobieta wspomina czasy dojrzewania z babcią, szaloną matką oraz swoje nadmierne zatracanie się w mężczyznach, seksie i alkoholu.
Lily pracuje jako analityk w firmie ubezpieczeniowej. Od zawsze mieszka z chorą matką, Inez. Kobieta stała się zgorzkniałą wdową i nie chce pozwolić córce na wyprowadzkę, dlatego robi wszystko, by wpędzić ją w poczucie winy. Lily poznaje w pracy uroczego kolegę i zaczyna się z nim spotykać. Matka czuje się zagrożona. Obawiając się, że córka będzie chciała się usamodzielnić, postanawia zniszczyć jej związek z Larrym.
Carrie Fisher ze swadą i humorem opowiada na scenie o swoim barwnym, choć niełatwym życiu. Nie omija tematów związanych z burzliwym związkiem jej rodziców, dorastaniem w Hollywood czy własną karierą aktorską. Wspomina nieudane małżeństwo z Paulem Simonem i porusza kwestię swojego uzależnienia od narkotyków i alkoholu. Nie brakuje jej przy tym dystansu do siebie i lekkości języka. A trzeba przyznać, że Carrie ma o czym mówić. Jest aktorką, autorką scenariuszy i bestsellerowych książek – na podstawie jednej z nich powstał znany film Pocztówki znad krawędzi. Jej rodzicami byli piosenkarz Eddie Fisher, po którym, jak twierdzi, odziedziczyła psychozę maniakalno-depresyjną, i hollywoodzka gwiazda Debbie Reynolds. Fisher w wieku dziewiętnastu lat stała się ikoną popkultury, wcielając się w rolę księżniczki Lei w kultowej trylogii „Gwiezdne wojny”. Znakomity monodram Carrie Fisher, oparty na jej własnym scenariuszu i wyprodukowany przez stację HBO, został nagrany przed żywą publicznością. Produkcja bawi i wzrusza, a sama aktorka prezentuje się jako osoba obdarzona błyskotliwym poczuciem humoru, zmysłem autoironii, a także ciętym językiem. Za reżyserię filmu odpowiedzialni byli twórcy „Party Monster” oraz głośnych dokumentów „Głęboko w gardle” i „Becoming Chaz”, Fenton Bailey i Randy Barbato. Obraz został wyróżniony dwiema nominacjami do nagrody Emmy (najlepszy montaż, najlepsza produkcja w kategorii program variety/musical/komedia).
Słowa kluczowe

Proszę czekać…