Filmy przyjaźń, utwór muzyczny

W latach 30. trzech przyjaciół - lekarz, pielęgniarka i adwokat - jest świadkami morderstwa, sami stają się podejrzanymi i odkrywają jeden z najbardziej skandalicznych spisków w historii Ameryki.

Ekranizacja bestsellerowej powieści Becky Albertalli „Simon oraz inni homo sapiens”, zabawna i wzruszająca opowieść o dorastaniu, poznawaniu prawdy o sobie i pierwszym uczuciu. Każdy zasługuje na wielką miłość. Historia siedemnastoletniego Simona Spiera jest jednak nieco bardziej skomplikowana. Simon jest bowiem gejem, ale nie powiedział o tym jeszcze nikomu ze swego otoczenia, ani rodzicom, ani przyjaciołom. Nie wie także, kim jest anonimowy kolega z klasy, w którym zakochał się, poznając go w internecie. Rozwiązanie tej niezwykłej sytuacji obfitować będzie w wydarzenia zarówno komiczne, jak i przerażające, które na zawsze zmienią życie tytułowego bohatera.

Debiut pełnometrażowy Mike'a Leigha. Reżyser wprowadza nas w tylko z pozoru nudny i monotonny świat mieszkańców Londynu. Sylvia (Anne Raitt) to sekretarka spędzająca wieczory pijąc i opiekując się upośledzoną psychicznie siostrą, Hildą (Sarah Stephenson). Samotna z braku męskiego towarzystwa, rozpoczyna spotykać się z Peterem (Eric Allan), nauczycielem. Wtedy w jej życiu pojawia się Norman (Mike Bradwell). Norman to hippis-gitarzysta, wynajmujący garaż Sylvii i kopiujący tam magazyny. Jego muzykę uwielbia Hilda, dlatego jej opiekuńcza siostra zaprasza go na kawę i pogawędkę. Pewnego wieczora Peter i Sylvia wychodzą do chińskiej restauracji. Hildą opiekuje się współpracownica Sylvii, Pat (Joolia Cappleman). Niestety Sylvia wypija zbyt wiele. Sprawy nabierają takiego biegu, że obaj mężczyźni prawie jednocześnie opuszczają Sylvię i Hildę.

Rok 1946. Do miasteczka w pobliżu Zielonej Góry przyjeżdża amerykańska komisja wojskowa, która ma się zająć zlokalizowaniem mogił lotników. Wśród nich jest kierowca Norman, który poznaje Emilię. Czterdziestoletnia kobieta robi duże wrażenie na Amerykaninie. Widać, że jest nią wyraźnie zainteresowany… Kiedy Norman proponuje Emilii wyjazd do Stanów, ona nie może zdecydować się ze względu na chorą matkę…

Rozgrywająca się wśród grupki 30-latków opowieść, która chwyta ich w momencie pierwszego życiowego kryzysu. Nagła choroba i widmo śmierci uświadamia wszystkim własną śmiertelność i kruchość. Bezpośrednią inspiracją dla filmu były doświadczenia samego Assayasa, który mierzył się z odejściem swoich przyjaciół, ofiar AIDS. Akcja rozgrywa się w środowisku ludzi związanych ze sztuką i literaturą - pisarzy, wydawców, projektantów mody. A jednym z ważniejszych rekwizytów jest praca Josepha Beuysa. Podzielony na sześć rozdziałów i prowadzony charakterystycznymi brzmieniami gitary Alego Farka Touré’go "Koniec sierpnia, początek września" wprowadza nas w aurę wczesnej jesieni. Chodzi oczywiście nie tyle o porę roku, ile porę życia, kiedy nieodwracalnie zatrzaskują się wrota młodości, nadchodzi czas pierwszych rozliczeń, rozczarowań, rozstań.

W 1993 roku Max (Max Boublil) miał 13 lat, kiedy zaoferowano mu jego pierwszy aparat. Przez 25 lat nie przestanie filmować. Grono przyjaciół, miłości, sukcesy, porażki. Od lat 90. do 2010 roku jest to portret całego pokolenia, które wyłania się dzięki jego pasji.