Filmy przyjaźń, stocznia

Vivian (Julia Roberts) jest młodą prostytutką, która mieszka w Beverly Hills wraz ze swoją przyjaciółką Kit (Laura San Giacomo), która wprowadziła ją do branży. Pewnego wieczoru, bogaty biznesmen Edward (Richard Gere) szukając drogi do hotelu pyta o drogę Vivian. Jadą razem do hotelu gdzie spędzają wspólnie noc. Następnego dnia Edward składa Vivian propozycję nie do odrzucenia, ma z nim spędzić kilka dni za sporą sumę pieniędzy. Od tej chwili Vivian doświadcza zupełnie innego życia.

Druga połowa lat siedemdziesiątych. Pełna temperamentu młoda reżyserka realizuje swój film dyplomowy, który będzie opowiadał historię błyskawicznej kariery i upadku jednego z bohaterów pracy socjalistycznej. Zbierając materiały, Agnieszka odkrywa coraz to nowe kulisy wydarzeń, dociera do ludzi, którzy znali Mateusza Birkuta i współtworzyli jego legendę. Bardzo szybko okazuje się, że rzeczywistość dokumentowana na czarno-białych taśmach była kreowana w o wiele większym stopniu, niż wolno o tym mówić. Gdzieś w tle cały czas stoją ludzie, którzy wszystkim mającym coś do powiedzenia chętnie zamknęliby usta. Agnieszka coraz bardziej emocjonalnie angażuje się w swoją pracę i nawet kiedy promotor odbiera jej sprzęt, nie zamierza się poddać. Sprawa zatacza coraz szersze kręgi, ale ciągle brakuje w niej najważniejszej postaci, nikt nie wie, co tak naprawdę stało się z Birkutem. Udaje się jednak znaleźć kogoś innego - jego syna, Maćka..

W czasie wydarzeń sierpniowych w 1980 roku autor scenariusza Aleksander Ścibor-Rylski przebywał za granicą. W ciągu sześciu dni na podstawie dokumentów, relacji świadków, zapisów magnetofonowych napisał scenariusz Człowieka z żelaza. Wyjaśniając tytuł filmu powiedział: Birkut przyjechał ze wsi na budowę Nowej Huty twardy i takim pozostał. Narasta w nim świadomość, ale jako charakter pozostaje monolitem od początku do końca. Jego syn najpierw prezentuje się jako młody człowiek, dość nieufny i zamknięty w sobie. Jest dopiero takim kawałkiem żelaza, który trzeba wykuć. I wykuwa go życie - śmierć ojca, rok 1976, działalność w wolnych związkach zawodowych i wreszcie sam strajk. Fabuła filmu jest kontynuacją losów rodziny Birkutów. Syn Mateusza Birkuta, Maciek Tomczyk, jest robotnikiem w stoczni gdańskiej. Jest także aktywnym działaczem komitetu strajkowego. Dziennikarz radiowy Winkel otrzymuje polecenie zrealizowania reportażu kompromitującego Tomczyka. Winkel przyjeżdża do Trójmiasta, składa wizytę Badeckiemu, przedstawicielowi lokalnych władz.

Rok 2001. Ludzie bez pracy w portowym mieście Vigo. Sześciu mężczyzn pracowało w stoczni, która została zamknięta. Spędzają czas w La Naval, barze otwartym przez jednego z nich. Rico oprócz baru opiekuje się 15-letnią córką, Reiną. Dla niej stał się strażnikiem i moralizatorem. Lino ciągle wypełniania wnioski o zatrudnienie. Amador popadł w alkoholizm i mówi o powrocie swojej żony. José jest żonaty z Aną, która pracuje w fabryce konserw i opon. Santa, sumienie grupy, czasem fantazjuje o Australii. Prawdę mówiąc, wszyscy są połączeni jak syjamskie bliźnięta...

Na początku lat siedemdziesiątych, w scenerii polskiego wybrzeża, splatają się losy dwóch takich, co niejeden księżyc ukradli. „Synek” wyszedł z więzienia i za wszelką cenę chce się dobrze w życiu urządzić. Starszy, Eryk, wytrawny hochsztapler, musi się odegrać na kumplu, który go wykiwał w pokerze. Ale do tego jest potrzebna duża kasa. Obaj więc wyruszają w Polskę, siejąc spustoszenie… w portfelach dewizowych turystów. Jeszcze tylko rozprawa z „Gruchą”, czyli finałowy sztos, a potem – żyć nie umierać, trwoniąc łatwo zarobiony szmal. Plan jest przedni tyle, że na każdym planie można się przejechać.

Yves Montand, gwiazda sceny i ekranu jest z powrotem w Marsylii, mieście młodości, ponad dwadzieścia lat po jego opuszczeniu. Występ zostanie pokazany 26 w Operze Miejskiej: będzie to "Montand naszych czasów". Temat: Montand, jego życie, jego kariera, jego miłości. W mieście, w perfumerii pani Simonot poznaje dziewczynę Marion (Mathilda May), która marzy o spotkaniu Yvesem, swoim idolu i pragnie stać się gwiazdą jak on. Ona jest córką "baronowej", Mylène Lambert (Françoise Fabian), byłej nauczycielki Montanda, z którą kochał się w Marsylii tuż przed wyjazdem do Paryża... Marion musi zdobyć trzy miejsca na 26, dla niej i jej dwóch przyjaciółek. Ma nadzieję spotkać się z artystą, aby powiedzieć mu o swoich ambicjach i pokazać mu swoje umiejętności jako tancerka i piosenkarka.

Trzech pracowników stoczni La Ciotat to najlepsi przyjaciele na świecie i współlokatorzy do dnia, w którym jeden z nich się żeni. Po ślubie zaprzyjaźniają się z niewidomym muzykiem, potem pożyczają samochód i jadą do Saint-Tropez, „zapominając” o zapłaceniu za pełny bak benzyny, po czym wydają wszystkie pieniądze. Trzej pracownicy, młoda panna młoda i akordeonista, złapani przez policję, będą śpiewać i tańczyć na komisariacie, zanim zostaną zwolnieni.